De aflossing RECENSIE

Als iemand die deze serie al vanaf boek één trouw heeft gevolgd was het wel even slikken om het laatste boek open te slaan. Helemaal omdat ik, waarschijnlijk als een van de weinigen, eigenlijk het einde van deel drie al zo’n mooi slot vond voor de reeks. Toch liet mijn nieuwsgierigheid zich niet bedwingen, en gaf ik uiteindelijk toe aan het vierde en laatste deel van de Caster Chronicles...
 
In tegenstelling tot de overige delen is er in dit boek ook plaats voor Lena’s perspectief. Iets wat wellicht was te verwachten gezien het einde van boek drie, maar wat voor mij toch een aangename verassing was. Sinds het begin van de serie was Lena net zo goed een mysterie voor mij als dat ze een groot gedeelte van het verhaal voor Ethan was, en het was dus leuk om haar eindelijk eens wat beter te leren kennen.
 
In dit boek zijn Ethan en Lena van elkaar gescheiden en wanhopig op zoek naar een weg terug naar elkaar. Maar om dat te bereiken hebben ze elkaars hulp nodig.
Door deze nieuwe queeste werd dit deel een heel nieuw verhaal op zich. Nu is dat natuurlijk helemaal niet erg, maar ik vond het wel erg jammer dat het oorspronkelijke verhaal, waar de hele reeks al sinds het begin om draait, nogal haastig werd afgeraffeld op de achtergrond van dit vierde boek.
 
Hoewel het boek wat spanning, mysterie en romantiek betreft dus echt niet onder doet voor de voorgaande delen, moet ik wel bekennen dat dit niet het adembenemende slot was waarop ik had gehoopt. 

Wat vond jij van dit slot van de Caster Chronicles-reeks?