Vuurvogel RECENSIE

Een zee van vlammen kan in een paar seconden alles kapot maken wat je lief is. Het boek Vuurvogel is tot stand gekomen in samenwerking met de Stichting Brandwonden. Een verhaal geschreven om jongeren bewust te maken van het gevaar dat zich in vuur verschuilt.

Vuurvogel vertelt het verhaal van Emelie. Een vrolijke, jonge meid wier leven voor de wind gaat. En als klap op de vuurpijl komt er op een dag een nieuwe jongen Emelies klaslokaal in gewandeld; zijn naam is Frederik. Blonde krullen, grijsblauwe ogen en een perfecte glimlach: Emelie is op slag verliefd. En met haar zowat alle meiden uit de klas. Frederik vindt alle aandacht wel leuk en breekt het ene meisjeshart na het andere. Alleen al daarom besluit Emelie niets met haar gevoelens te doen. En nadat hij ook het hart van Lore, de beste vriendin van Emelie, heeft gebroken, keurt ze hem helemaal geen blik meer waardig. Maar dan moet ze een groepsopdracht met hem maken en blijkt hij helemaal niet zo stoer te zijn als ze dacht. Langzaam bloeit er iets moois tussen hen op. Totdat een vuurzee een abrupt einde maakt aan Emelies zorgeloze leven. Van de ene op de andere dag is Emelie zichzelf kwijt omdat ze moet leven in een huid die niet meer aanvoelt als de hare. En dat is niet het enige wat het vuur haar heeft afgenomen…

Vuurvogel is een mooi jeugdboek over verlies en acceptatie. Bovenal is het ontroerend; op meerdere bladzijden moest ik even slikken. Emelie sleept je mee in haar achtbaan van emoties, verdriet afgewisseld door woede en onbegrip. De opbouw van het verhaal verdient pluspunten. Het speelt zich af in het heden en wordt onderbroken met flashbacks uit het verleden. Het is vergelijkbaar met een puzzel waarvan je door op de voorkant van de doos te kijken al wel de grote lijnen kent, deze werden na de eerste bladzijden al duidelijk, maar de details ontbreken. Dit zorgt ervoor dat je toch verder wilt lezen, dat je op zoek gaat naar de ontbrekende stukjes die het verhaal compleet maken. Hierdoor wordt er dan toch een klein spanningsveld gecreëerd. Het slot stelde mij een beetje teleur. Ik vond het een te groot eind goed, al goed-gehalte hebben. Het verhaal is al mooi van zichzelf, dan zijn zulke tierelantijnen wat mij betreft niet nodig. Maar dat neemt niet weg dat het een boek is dat je zeker op moet pakken als je het ziet liggen.

Wat vind jij van het boek Vuurvogel?