Sletvrees RECENSIE

Met de documentaire Sletvrees, die eind vorig jaar uitkwam, sloot Sunny Bergman haar filmdrieluik over uiterlijk, seks en cultuur af. Na Beperkt Houdbaar, over het onrealistische ideaalbeeld van de perfecte vrouw dat we nastreven, en Sunny Side of Sex, over seks en vrouwelijkheid in verschillende culturen wereldwijd, zoomt Sunny met Sletvrees in op seksualiteit en beeldvorming in het Westen. Sunny verbaast zich over het feit dat vrouwen met een losse seksuele moraal al snel sletten worden genoemd, terwijl het bij mannen tot een soort statussymbool wordt verheven. Waarom is dat zo? Deze vraag, en nog veel meer vragen, stelt ze aan mannen, vrouwen, tieners en ouders uit verschillende, Westerse landen. Kenmerkend zijn de beelden waarop Sunny een tentje heeft opgezet, de interviewkandidaten hier het zich comfortabel in laat maken en ze vervolgens, liggend in de tent van bovenaf gefilmd, allerlei vragen stelt. Ik vind Sunny’s manier van filmen en vertellen erg boeiend en eerlijk, waardoor ik haar documentaires graag bekijk. Vooral Beperkt Houdbaar vond ik goed in elkaar gezet: hiermee zet ze een shockerend beeld neer van het hedendaagse ideaalbeeld van schoonheid.

Wat kan Sunny Bergman, na drie filmprojecten over deze onderwerpen, nog meer vertellen dat ze er een heel boek voor nodig heeft? Dat is de vraag die ik mezelf stelde toen ik hoorde dat er een boekversie van Sletvrees werd uitgebracht. Althans, ik ging er vanuit dat het dat was, aangezien het boek dezelfde titel heeft als de laatst uitgebrachte documentaire. Sunny’s boek blijkt echter een persoonlijke kijk achter de schermen te geven bij alle drie haar filmprojecten: het is namelijk in drie delen verdeeld. Deel één, Niet Normaal, is gebaseerd op Beperkt Houdbaar en vertelt hoe Sunny naar Amerika afreist om dokter Matlock, de liposuctie-expert van het Vaginal Rejuvination Institute, te spreken. In deel twee, Wereldseks, vertelt Sunny over haar belevenissen tijdens het opnemen van Sunny Side of Sex. Deel drie, Sletvrees, vertelt over de totstandkoming van haar laatste documentaire. Het boek vertelt vooral de dingen die de filmmaakster niet in haar films kwijt kon, maar die ze wel graag wil delen. Ook vertelt Sunny op een persoonlijke manier over haar jeugd, opvoeding, studententijd en hoe haar fascinatie voor de onderwerpen vrouwelijkheid, seks, uiterlijk en hoe verschillend deze onderwerpen bekeken kunnen worden in andere landen tot stand kwam.

Kortom: Sletvrees is een interessant boek voor wie de documentaires van Sunny boeiend vond. Sunny schrijft op een informele, prettig leesbare manier, eigenlijk in dezelfde stijl als haar voice-over: je hoort het haar bijna zeggen. Hoewel de titel doet vermoeden dat het alleen over Sunny’s meest recente, gelijknamige documentaire gaat, plaatst het boek in drie delen alle drie haar documentaires in perspectief. Sletvrees voegt geen noemenswaardige inzichten toe aan wat al in de documentaires gepresenteerd wordt: het is meer een aanvulling voor lezers die meer te weten willen komen over de totstandkoming en achtergronden van de drie documentaires en de filmmaakster zelf. Ben je geïnteresseerd geraakt in Sunny’s werk, maar heb je nog nooit iets van haar gezien? Dan is het bekijken van haar films zeker een aanrader (meer dan het lezen van haar boek).

Heb jij de documentaires gezien? Zo ja, wat vond je ervan?