Recensie: Rose Harbor in bloei RECENSIE

Debbie Macomber schreef al veel succesvolle romans en verkocht wereldwijd al meer dan 160 miljoen boeken. Eerder schreef ze De Bed & Breakfast in Rose Harbor en Rose Harbor in bloei is daar het vervolg op. Het boek is los van het eerste deel te lezen en vertelt het wel en wee van eigenaresse Jo Marie en haar gasten in de Bed & Breakfast. Jo Marie worstelt zelf met het overlijden van haar grote liefde Paul. Hij verongelukte een jaar geleden bij een helikopterongeluk in Afghanistan. Tot op heden is zijn lichaam niet gevonden waardoor Jo Marie het moeilijk heeft zijn dood te accepteren. Een restje hoop blijft in haar hart bestaan.
Ook maken we kennis Mary Smith, een harde zakenvrouw die door een nare ziekte is getroffen en naar Cedar Cove komt om onafgemaakte zaken uit het verleden recht te zetten, zoals een ontmoeting met haar grote liefde George die ze negentien jaar geleden verliet.
Anne Newton is druk met het organiseren van het feestweekend voor het jubileum van haar grootouders en zit helemaal niet te wachten op vroegere pestkop Oliver, ondanks dat haar familie dol op hem is.

Door de hoofdstukken heen komen de verschillende verhalen afwisselend aan het woord terwijl ze elkaar passeren in de keuken van de Bed & Breakfast. Ondanks dat het boek lekker doorleest en de personages overduidelijk met liefde beschreven zijn, vind ik dat het boek maar wat voortkabbelt. Toen ik me afvroeg wanneer het boek op gang zou komen, was ik al ruim over de helft van de bladzijdes heen. Ik mis wat humor, een tikkeltje spanning en vooral diepgang. Sommige stukken van het boek vind ik wat te zoetsappig en soms zelfs ronduit ongeloofwaardig: Mary belt na negentien jaar haar ex, wie ze destijds verliet en met een gebroken hart achterliet, en hij geeft in het eerste telefoontje al aan altijd van haar gehouden te hebben en op haar te hebben gewacht. Bovendien vind ik het personage van Mary gewoon niet aardig. Waardoor het moeilijk is om sympathie op te brengen voor haar situatie en emoties. De opbloeiende relatie tussen Anne en Oliver zie je al van mijlenver aankomen en bovendien laat ze zich nogal snel overtuigen van zijn liefde voor haar. De worsteling van Jo Marie met het overlijden van haar man is begrijpelijk, maar al snel wordt duidelijk dat ze in het volgende deel iets zal krijgen met klusjesman Mark. Zijn verschijning in dit verhaal voegt eigenlijk niet echt iets toe.

Weinig origineel en iets te zoetsappig. Het boek is voorspelbaar en heeft geen diepgang. Voor mijn gevoel gebeurt er te weinig in het boek. Een echte huisvrouwenroman om te lezen tussen het stofzuigen en de afwas, als je hunkert naar wat (overdreven) romantiek.

Ben jij het met de recensie eens?