Recensie: Divergent 3 - Samensmelting RECENSIE

Ik weet nog goed dat ik vorig jaar Inwijding, het eerste deel uit de trilogie van deze serie, uitlas. Het gevoel dat ik toen kreeg was onbeschrijfelijk. Ik was blij, verdrietig en verbaasd over hoe dit boek zo'n effect op mij had. Samensmelting, het derde en laatste deel, kan daarmee vergeleken worden.

Samensmelting begint waar deel twee - Opstand - is geëindigd. Na de enorme openbaring dat niets is wat het lijkt, probeert Tris haar leven op te pakken. Al heeft ze niet veel vertrouwen meer in het factie systeem. Samen met een groep vrienden besluit ze erachter te komen wat er buiten de muren van haar vertrouwde stad afspeelt.

Toen ik het boek uit las, wist ik niet zo goed hoe ik mij moest voelen. Natuurlijk had ik het einde wel verwacht, aangezien veel mensen om mij heen in shock waren na het lezen van Samensmelting. Doordat Veronica Roth haar personages een eigen stem heeft gegeven, zijn ze realistisch en ga je om ze geven. Je leeft als lezer met de hoogte- en dieptepunten mee. Het einde vond ik erg mooi en paste goed bij Veronica Roth. Voor mijn gevoel mocht het epiloog, dat zich 2,5 jaar later afspeelt, wel wat meer vertellen over de toekomst en hoe het verder gaat met de personages.

Deze trilogie heeft een plekje in mijn hart gekregen en ik weet zeker dat ik over een paar jaar nog steeds van deze boeken kan houden, ondanks het einde van Samensmelting.

Recensie geschreven door: Esmee Cano Thumann