Recensie: Philomena RECENSIE

Philomena gaat over de jonge Philomena Lee, die door haar familie naar een klooster in Ierland wordt gestuurd, omdat ze zwanger én ongetrouwd is, een grote schande in het katholieke Ierland in de jaren 50 van de vorige eeuw. Het kloosterleven is zwaar en wreed en er staat Philomena een nog wreder lot te wachten: nadat ze is bevallen van haar zoon Anthony wordt ze gedwongen om hem af te staan. Iets wat ze beslist niet wil, maar ze heeft helaas geen keus. Anthony wordt geadopteerd door Amerikaanse ouders, en wordt door hen Michael genoemd. In Philomena volgen we het leven van Anthony / Michael in Amerika, van peuter tot puber tot volwassen man.

Op de voorkant van Philomena staat dat het boek over ‘de hartverscheurende zoektocht naar haar gestolen kind’ gaat. Ik verwachtte dus een zoektocht van een moeder naar haar geadopteerde zoon met de bijbehorende ups en downs. Deze zoektocht kwam echter alleen bij de epiloog aan bod. Eigenlijk gaat het boek vooral over Michael en zijn leven na de adoptie. Wat ook een interessant en aangrijpend verhaal is, maar een heel ander verhaal dan ik had verwacht. Ik vind het jammer dat er zo kort bij Philomena’s zoektocht wordt stilgestaan. Ik had het mooier gevonden als de schrijver hier meer aandacht aan had besteed en de zoektocht van Philomena met het verhaal over Michael had verweven.

Het boek is opgedeeld in verschillende delen. Het eerste deel gaat over Philomena’s leven in het klooster, in de opvolgende delen gaat het over Michael en zijn leven in Amerika. Tussendoor wordt er ook ingegaan op het onderzoek naar het leven van Michael dat de schrijver van het boek, Martin Sixsmith, heeft gedaan. Dit vind ik zelf meer iets voor een epiloog, maar daar dacht Sixsmith anders over. Het verhaal dat Philomena vertelt, is erg mooi en aangrijpend om te lezen. Het is moeilijk om je voor te stellen dat zoiets waargebeurd is. Het wrede kloosterleven in Ierland, de gedwongen adoptie en de verkoop van kinderen, de grote impact van een adoptie op het kind, het grijpt je als lezer allemaal aan. Op emoties wordt niet uitgebreid ingegaan, het draait in het boek echt om het aangrijpende en ontroerende verhaal zelf. Michaels leven kent vele hoogte- en dieptepunten, hij gaat van het ene naar het andere uiterste, zijn leven is zeker de moeite waard om over te lezen.

Een aanrader? Ondanks wat kanttekeningen, is en blijft Philomena een boek met een prachtig en ontroerend verhaal. Als je echter over een hartverscheurende zoektocht naar een kind wilt lezen of van uitgebreid beschreven gevoelens houdt, dan is dit niet je boek. Philomena is ook verfilmd, dus mocht je dit mooie verhaal op beeld willen zien, dan kan dat ook.

Hou jij van waargebeurde verhalen?