Recensie: De moord op mijn vader RECENSIE

De moord op mijn vader begint met een proloog. Een naamloze ik staat gebogen over het nog levende lichaam van een man en is van plan hem te vermoorden. De moordenaar-in-spé put inspiratie uit de tv-serie Dexter en heeft het slachtoffer ingewikkeld in plasticfolie. Al snel wordt het duidelijk dat het om een vrouw gaat die haar vader probeert te vermoorden.
Na deze indrukwekkende proloog schakelen we over naar het Simsjönmeer. In dit meer wordt namelijk het lijk van Elisabeth Hjort gevonden, een jonge moeder die al enige tijd werd vermist. Alle aanwijzingen wijzen in de richting van een geweldsdelict. Voor rechercheur Anna Eiler roept de mysterieuze moord onplezierige herinneringen op aan het verleden en voor de journalisten van de lokale krant vormt de zaak een welkome afleiding van de januaristilte. Verslaggevers Julia Almliden en Ing-Marie Andersson duiken beiden in het dossier en raken steeds meer betrokken bij de opmerkelijke geschiedenis van Elisabeth Hjort.

Carina Bergfeldt (1980) is journalist bij Aftonbladet, het grootste dagblad van Zweden. Voor haar indringende reportage over het bloedbad op het Noorse eiland Utøya werd ze bekroond met de belangrijkste journalistieke prijs van Zweden, waarmee ze een van de jongste winnaars ooit werd. De moord op mijn vader is haar thrillerdebuut.

In de eerste hoofdstukken van het boek krijg je veel informatie over de hoofdpersonen: Anna, Julia en Ing-Marie. Misschien iets te veel informatie. Dit zorgde ervoor dat ik even door de bomen het bos niet meer zag. Gelukkig raakte ik dit gevoel al snel kwijt. Het onderzoek naar de moordenaar van Elisabeth Hjort loopt parallel aan het onderzoek van de onbekende vrouw naar de beste manier om haar vader te doden. Beide verhaallijnen zijn even interessant en het wordt als lezer al snel duidelijk dat ze iets met elkaar te maken hebben. De naamloze ik moet één van de drie vrouwelijke hoofdpersonen zijn, maar wie is het? Telkens als je denkt: nu weet ik het, wordt je weer op een dwaalspoor gezet. Erg interessant! De ontknoping van de moord op Elisabeth zag ik eigenlijk al van heinde en verre aankomen, maar het verhaal van de naamloze ik krijgt nog een staartje… Ik vind dat Carina Bergfeldt met De moord op mijn vader ontzettend goed werk heeft afgeleverd en ik kan, als liefhebber van Scandinavische Thrillers, niet wachten op haar volgende boek!

Ben jij ook een liefhebber van Scandinavische Thrillers?