Recensie: Mijn woestijn RECENSIE

Mijn woestijn is een taboedoorbrekende klassieker en inspirerende biografie waar wereldwijd al miljoenen exemplaren van zijn verkocht. Het boek begint op het moment dat de dertienjarige Somalische Waris Dirie van huis wegloopt nadat ze wordt uitgehuwelijkt aan een veel oudere man. Na een gevaarlijke tocht door de woestijn bereikt ze uiteindelijk Londen, waar ze eerst als huishoudster werkt en later als schoonmaker bij McDonald’s. Dan wordt ze ontdekt door een bekende fotograaf en begint haar succesvolle carrière als topmodel. In dit boek vertelt Waris openhartig over haar jeugd in Somalië en hoe zij op vijfjarige leeftijd werd besneden. Vol kracht en overlevingsdrang vertelt ze hoe zij de dramatische gebeurtenissen in jaar jeugd overwon en haar loopbaan als topmodel combineerde met de strijd tegen vrouwenbesnijdenis. In 2010 is het boek verfilmd (Desert Flower).

Vanaf de eerste bladzijde van het boek, zat ik er meteen helemaal in. Ik vind het altijd erg interessant om boeken te lezen die over andere culturen gaan. De eenvoudige en gedetailleerde schrijfstijl van dit boek zorgt ervoor dat je het boek niet weg wilt leggen voordat je hem uit hebt. Ook de chronologie in het boek zorgt ervoor dat het verhaal makkelijk te volgen is. Ik vind het echt ongelofelijk naar dat er jaarlijks nog steeds miljoenen meisjes worden besneden. Elke 10 seconden wordt een meisje slachtoffer van genitale verminking. De meisjes lijden voor de rest van hun leven onder fysieke en psychologische pijn en velen van hen sterven. Waris Dirie wil met dit boek aandacht vragen voor dit wereldwijde probleem en schrijft daarom ook heel gedetailleerd over haar eigen besnijdenis. Een citaat die veel indruk op mij heeft achtergelaten: 'Toen voelde ik dat mijn vlees werd weggesneden, mijn geslacht. Ik hoorde het geluid van het botte mesje dat heen en weer zaagde door mijn huid’.

Ik vind Waris Dirie een ontzettend sterke vrouw. Ondanks alles wat ze heeft meegemaakt blijft ze toch een positieve instelling houden en dit is dan ook goed doorgevoerd in het boek. De ups en downs wegen mooi tegen elkaar af en zorgen ervoor dat het verhaal niet te zwaar wordt, maar je wel heel erg aan het denken zet. Ik vind het erg goed dat ze op deze manier aandacht wil vragen voor vrouwenbesnijdenis. Een wereldwijd probleem waar meer aandacht aan besteed zou moeten worden wat mij betreft. Kortom: Mijn woestijn is een boek dat op elk nachtkasje zou moeten liggen!

Wat vind jij van het verhaal van Waris Dirie?