Recensie: De fluistering RECENSIE

De Fluistering vertelt het verhaal van archeologe Sophie Malone en rechercheur Scoop Wisdom. Sophie werd een jaar geleden bewusteloos achtergelaten in een afgelegen grot in Ierland. Ze weet niet wat er precies gebeurd is en de gebeurtenis achtervolgt haar nog altijd. Ze is ervan overtuigd dat een recente moord in Boston te maken heeft met haar vreselijke ervaring in de grot. Rechercheur ‘Scoop’ Wisdom probeert de dader op te sporen van een bomaanslag, waarbij hij gewond is geraakt. Al snel komen Sophie en Scoop erachter dat hun ervaringen wel eens met elkaar te maken kunnen hebben. Samen gaan zij op onderzoek uit om de waarheid te achterhalen.

Het wordt nergens vermeld in of op het boek, maar De Fluistering is het vierde boek uit een serie. Dat merk je duidelijk: in het begin van het verhaal word je direct gebombardeerd met enorm veel personages en gebeurtenissen. Het werkt erg verwarrend: alle informatie wordt in één keer met je gedeeld, waardoor je niet alles onthoudt.

De hoofdpersonages, Scoop en Sophie, zijn leuke personages om over te lezen. Er wordt op de voorkant beloofd dat het verhaal ‘verslavende romantiek’ bevat, maar dat klopt niet. Romantiek speelt amper een rol in dit boek; het draait vooral om mysterie. Ik kan niet zeggen dat ik de romantiek heb gemist, vooral omdat de liefdesrelatie tussen Scoop en Sophie niet erg overtuigend is.

Het verhaal van De Fluistering is interessant en mysterieus, maar het wordt nooit écht spannend. Er zijn veel onnodige scènes en het einde is redelijk voorspelbaar. Dit boek leest waarschijnlijk een stuk fijner weg als je de vorige boeken uit de serie hebt gelezen, omdat je dan meer over de personages weet en beter in het verhaal zit. De Fluistering is een leuk boek om te lezen, maar de nagelbijtende spanning ontbreekt helaas.

Heb jij de andere delen uit deze serie wel gelezen? Zo ja, wat vond je ervan?