Recensie: Schuld RECENSIE

Als Ankes ouders plotseling overlijden bij een auto ongeluk in Oostenrijk, staat ze er in één klap alleen voor. Ze blijft achter in de enorme bungalow waar ze tot dat moment met z'n drietjes woonden en is opeens eigenaar van de drukkerij van haar vader. De enige op wie ze kan terugvallen is haar tante Miranda. Zo goed en kwaad als het gaat, probeert Anke de drukkerij te runnen. In haar nieuwe functie maakt ze veel overuren. Na maandenlang keihard werken, besluit ze gas terug te nemen en via het uitzendbureau neemt ze een extra medewerker aan. Ze is meteen gecharmeerd van de knappe Chiel. Hij doet zijn werk goed en heeft creatieve ideeën. Als hij Anke mee uit vraagt, is ze voor het eerst sinds maanden weer gelukkig. Tot een vage kennis, Pascal, haar op een vreemde zaak wijst. Opeens bekijkt ze Chiel én haar bloedeigen vader met andere ogen. Als ze alles kwijtraakt, ontdekt ze langzaam wie ze wel en niet kan vertrouwen.

Schuld draait om een misstand uit het verleden, die de hoofdpersoon pas ontdekt als haar ouders haar de waarheid niet meer kunnen vertellen. Een intrigerend idee voor een boek. Toch weet de schrijfster je niet het verhaal in te zuigen. Je leert Anke niet echt kennen. Ook al heb je als lezer inzage in haar gedachten, Anke blijft het gehele boek een vlak, afstandelijk personage. Ze heeft geen vrienden, hobby's of interesses en nodigt niet uit om met haar mee te voelen. De mysterieuze zaak waarom Schuld draait, is vrij statig en onpersoonlijk. Notarissen, kadasters en incassobureaus: het blijft erg zakelijk. De simpele schrijfwijze maakt het boek wellicht toegankelijk voor mensen die niet veel lezen, maar nodigt wat mij betreft niet uit tot meer.

Wat vind jij van Schuld?