Recensie: Schaduwvriendin RECENSIE

Katrin (fysiotherapeute) en haar man Thomas plus zoontje Leo, zijn van Keulen naar Münster verhuisd. Sindsdien werkt Thomas meer dan ooit, Katrin ziet hem nog amper. Leo zit op een nieuw kinderdagverblijf, waar Katrin Tanja leert kennen; de moeder van Ben, het nieuwe vriendje van Leo. Katrin en Tanja raken meteen bevriend, maar Tanja maakt af en toe opmerkingen die een beetje vreemd zijn. Verder is er geen reden voor wantrouw. Totdat Katrins vader onverwachts overlijdt. Op de dag van de begrafenis is Leo ziek, en Thomas vindt dat hun zoon zo’n situatie niet hoeft mee te maken. Tanja biedt zelf aan op Leo te willen passen. Wanneer Katrin haar zoon weer op wil halen, komt ze erachter dat Tanja’s nummer niet meer in gebruik is, ze eigenlijk haar adres niet heeft en dat haar naam niet eens in het telefoonboek voorkomt. Wanneer ze eindelijk het adres heeft weten te achterhalen staat ze oog in oog met Sabine Weiler; de echte moeder van Ben…
 

Waar is Tanja gebleven? En waar heeft ze Leo mee naartoe genomen, en waarom? Ook speelt Thomas een grote rol in deze verhaallijn. Katrin komt erachter dat hij veel voor haar heeft verzwegen, en hij is niet de enige.
 

Vanaf het moment dat ik in Schaduwvriendin begon wist ik dat dit een heel goed boek was. Eigenlijk was het al een tijd geleden dat ik bijna ademloos een thriller uitlas en zo meeleefde. De personages en setting zijn duidelijk, aannemelijk en herkenbaar, de spanningsboog is continu hoog en meerdere keren worden er scenario’s opgeworpen voor de plot, maar hoe het echt zit wordt pas richting het einde bekend. Alle puzzelstukjes passen moeiteloos in elkaar.
 

Een geweldige Duitse psychologische thriller.