• onze waardering

Recensie: UP RECENSIE

In PAAZ lazen we hoe Emma in de psychiatrische opvang terecht komt, omdat ze zwaar depressief is en met zelfmoordneigingen rondliep. We konden haar volgen op haar tocht langs vreemde patiënten op weg naar genezing. We maakten mee dat ze onverwachte vriendschappen afsloot en zichzelf min of meer terugvond.
 
In UP belandt Emma echter onverwacht  wederom in de paaz. Emma snapt er eigenlijk niets van. Het ging toch helemaal goed met haar? Ze was juist super tevreden over zichzelf. Deze Paazvakantie moet beslist een vergissing zijn. 
 
Emma voelt zich fantastisch op het manische af en ze verliest langzaam haar grip op de werkelijkheid. Ze kan haar eigen waarnemingen en gedachten niet meer vertrouwen. Zelfmoord is in haar optiek volkomen logisch en op een bijna nonchalante manier is ze er wel klaar voor… totdat een kleine gebeurtenis haar ineens weer terugbrengt in de realiteit en langzaam maar zeker komt ze er toch achter dat ze niet voor niets voor de tweede keer is opgenomen. Wederom zal ze de weg terug moeten vinden en ze moet een manier vinden om verder te leven met haar stoornis.
 
Myrthe van der Meer, zelf een voormalig paaz patiënte neemt ons weer mee in de wereld van pillen; behandelingen; psychiaters en medebewoners van de psychiatrische afdeling van het algemeen ziekenhuis. Myrthe lijdt zelf aan manische depressie en aan wisselende stemmingen. Ze heeft een diagnose Asperger en zal nooit meer normaal kunnen functioneren. Ze was ooit redactrice maar heeft van haar nood een deugd gemaakt en is schrijfster geworden. Schrijven is haar manier om met haar depressie te leven.
 
Haar observaties beschrijft ze vanuit het oogpunt van haar fictieve hoofdpersoon Emma, maar al lezende weet je gewoon dat ze schrijft uit eigen ervaring, want het is puur en echt. Myrthe  heeft twee jaar in een paaz gezeten en volgt nu verder een dagbehandeling. Waar PAAZ voortkwam uit depressie, merk je bij UP dat ze bijna dwangmatig haar ervaringen op papier kwijt moest. Myrthe geeft ons inzicht in haar ‘hersenstormen’. Dit alles doet ze op een confronterende, maar toch heel toegankelijke manier. Het is geen zwaar depressief, moeilijk te lezen boek. Integendeel zelfs, het is helder en prachtig duidelijk. 
 
Ik geef het boek dan ook 4 sterren omdat het gedreven en haarscherp is; een waardig vervolg op PAAZ.

UP

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (3 stemmen)
  • Omschrijving:

    Emma is jong, getalenteerd, bevlogen en ze heeft levenslang... de levenslange diagnose manisch depressief. Als Emma vol goede moed naar het laatste gesprek met haar psychiater gaat, gebeuren er een aantal dingen die ze niet helemaal had voorzien; haar psychiater is verdwenen, de vervanger weet niets van een eindgesprek en voor het einde van de dag is ze opgenomen op de paaz. Alweer.
    Terwijl Emma op zoek gaat naar een verklaring, raakt ze langzaam maar zeker verstrikt in de wonderlijke wereld van pillen, psychiaters en patiënten. Hoeveel last mag je als psychiatrisch patiënt je omgeving bezorgen? Waar
    loopt de grens tussen problemen bespreken en anderen ermee chanteren?

Meer info

Toegevoegd door:

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • In gesprek met Myrthe van der Meer

  • Meest gestoorde Disney theorieën

  • Like de leukste Paaz-kaart & win Paaz!

  • Paaz

  • Het Rosie project

Zoek in artikelen