Recensie: Tropenjaren RECENSIE

De politionele acties in Nederlands-Indië zijn een onderdeel van onze vaderlandse geschiedenis waar ik weinig van weet. Wat hebben die Nederlandse soldaten, nog amper bekomen van de Duitse bezetting, eigenlijk meegemaakt daar in het verre (huidige) Indonesië? Femke Roobol licht een tipje van de sluier op in haar boek Tropenjaren.

 

Hoofdpersoon is Emmy Maris, professioneel danseres. Haar hele leven draait om ballet. Als ze hoort dat haar vader na een ongeluk in coma ligt, voelt ze er weinig voor haar dagelijkse routine te onderbreken om hem te bezoeken. Ze heeft helemaal geen goede relatie met hem. Als ze toch langs gaat in het ziekenhuis, treft ze een onbekende aan zijn bed. Deze man zegt met Emmy’s vader te hebben gediend in Nederlands-Indië. Hij geeft Emmy haar vaders dagboek uit die tijd, dat hij al jaren in bewaring had. Emmy is stomverbaasd, zij weet niet beter dan dat haar vader was afgekeurd voor het leger. Het verhaal in het dagboek werpt een heel nieuw licht op haar vader – en op hun vader-dochterrelatie.

 

Tropenjaren vertelt het verhaal van een generatie geboren na de oorlog, die worstelt met ouders die de oorlog(en) meegemaakt hebben. Emmy’s leven is getekend door haar vaders trauma’s uit zowel de periode van de Duitse bezetting als zijn diensttijd in Nederlands-Indië. In eerste instantie voelt deze combinatie nogal dubbelop. Later ga je je realiseren dat het natuurlijk wel klopt. Roobol maakt het niet mooier dan het was. Nederland rolde van de ene in de andere oorlog. Dat is de betrokkenen niet in de koude kleren gaan zitten, met alle gevolgen van dien.

 

Zo brengt Roobol een interessant stukje van onze eigen geschiedenis, gepresenteerd in een makkelijk weglezend verhaal. Naar mijn smaak misschien iets te makkelijk. Met een overdaad aan korte zinnetjes en overbodige bijwoorden voelt Tropenjaren een beetje als jeugdboek. Maar dat weerhield mij er niet van het boek in een ruk uit te lezen. Want Emmy’s geschiedenis is ook mijn geschiedenis, al ben ik er alweer een generatie verder van verwijderd. Dit verhaal moet verteld worden en Roobol levert daar een prima bijdrage aan.