Recensie: Gebroken RECENSIE

De zomervakantie is begonnen, je bent net zestien geworden, je ouders vertrekken naar het zuiden en jij hebt het rijk voor je alleen: hét moment om je verjaardag eens goed te vieren. En zo denkt Anna er ook over. Samen met haar beste vriendin Sylvie organiseert ze een sweet sixteen party voor al haar vrienden. Tientallen flessen drank, lekkere hapjes en het feest kan beginnen. Wanneer Anna na een drankje te veel besluit om even op bed te gaan liggen, verandert het spetterende feest in een nachtmerrie. Er dringt een vermomde man haar slaapkamer binnen en verkracht haar. Anna is ten einde raad en durft niemand in vertrouwen te nemen. Ze besluit zelf op zoek te gaan naar de dader. Maar of dat nu zo’n goed idee is…

 

Het boek is onderverdeeld in korte, vlot geschreven hoofdstukken en leest dan ook prima weg. De dagboekstukken als onderdeel van het verhaal zijn een prettige afwisseling. Tevens wordt een spannende sfeer gecreëerd door de vormgeving, enkele zwarte pagina’s met witte tekst. Een leuke toevoeging.

 

Aan het begin van het verhaal komen mannen met bosjes tegelijk uit de lucht vallen, die later ook allemaal eventueel de dader kunnen zijn. Het plotseling komen en gaan (of helemaal niet meer genoemd worden) van deze bijfiguren veroorzaakt een onuitgewerkt geheel. Het niet goed uitwerken van verhaalelementen sijpelt ook door in de verhaallijn en de gebeurtenissen zelf. Hierdoor komt het verhaal eerder onwaarschijnlijk en bizar over, dan dat het nu echt een nagelbijtende thriller is. Hoewel de manier waarop de dader uiteindelijk wordt onthuld leuk en creatief gevonden is, slaat - zonder al te veel over het slot te verklappen -  het verhaal dan echt op hol.

 

Kortom: geen aanrader voor de echte thrillerliefhebbers.