Recensie: Vakantie bij Tiffany's RECENSIE

Angie wordt gedumpt door haar verloofde. Dat vraagt om een wraakactie. Haar verloofde is er namelijk vandoor met een andere vrouw en daar laat Angy het niet bij zitten. Nadat ze haar wraak heeft genomen, is het tijd om door te gaan met haar leven. Ze besluit om een tijdje naar haar tantes in Italië te gaan, die een hotel runnen. Daar wil ze gaan werken, studeren en een beetje ontspannen. Eenmaal daar aangekomen wordt ze niet zo blij verwelkomd door de manager Renato. Angy's tantes zijn echter dolblij dat hun nichtje er is om te helpen tijdens het drukke seizoen. Renato is aantrekkelijk, maar hij loopt altijd maar te mopperen. Angy is meer geïnteresseerd in de mysterieuze Giulio, die amper zijn kamer uit komt. Wat zal deze zomer in hotel Tiffany's haar brengen?

Het boek heeft een aantrekkelijke cover, het doet je gelijk denken aan Audrey Hepburn en Breakfast at Tiffany's. Ik had best hoge verwachtingen van het boek. Ik had namelijk gelezen dat de schrijfster dit boek eerst in eigen beheer had uitgegeven, en dat het daarna een enorme bestseller werd. Dit moest dus wel een goed boek zijn.

Helaas vond ik het boek tegenvallen. Het boek leest lekker door, dat wel, maar de dialogen zijn bijvoorbeeld erg onrealistisch. De gesprekken zijn erg lang en ik kan me niet voorstellen dat mensen zo tegen elkaar praten. Misschien ligt dit aan de vertaling, misschien aan de schrijfstijl. Ik denk het laatste. Hierdoor komen het verhaal en niet te vergeten de personages een stuk minder echt over, wat ik erg zonde vind.

Daarnaast wordt er heel vaak verwezen naar Breakfast at Tiffany's, wat natuurlijk logisch is, het boek is er immers op gebaseerd. Toch vond ik het storend. Bij veel passages werd er opvallend verwezen naar het boek en de film: ''Ik voelde me net zoals Holly in die ene scène dat...'' Als je het boek of de film niet hebt gelezen, kun je dit boek dus ook niet vergelijken, en voegt het dus eigenlijk ook niets toe. Als je ze wel hebt gezien en gelezen, zou het juist fijn zijn als er niet zo overduidelijk naar verwezen werd zodat je zelf de linkjes kunt leggen. Het ligt er te dik bovenop en dat vond ik storend.

Er is maar één personage dat ik uit de verf vond komen en dat was Renato. De rest van de personages kwamen vlak over en ik vond de hoofdpersoon erg naïef. Het verhaal heeft me dan ook niet weten te raken, wat ik wel erg jammer vind. Je hebt een heerlijke setting in Italië, maar het verhaal kwam niet binnen. Het gaat eigenlijk gewoon om een paar zomerliefdes. Toch geef ik het boek nog twee sterren. Het is een boek dat je prima kunt lezen als je er aan toe bent om je verstand op nul te zetten. Ik hou zelf van wat meer diepgang, daarom zou ik het boek niet aanraden.