Recensie: Niets te verliezen RECENSIE

Sinds haar moeder ervandoor ging met de trainer van het favoriete basketbalteam van haar vader, heeft Mclean Sweet een vrij ongewoon leven. De band met haar moeder is sinds de scheiding heel slecht, hoe hard haar moeder ook probeert hem sterker te maken. Daarom is na veel rechtszaken besloten dat ze bij haar vader mag wonen. Maar haar vader is adviseur voor restaurants, en zodoende moeten ze ongeveer elk halfjaar verhuizen. Op elke plek noemt ze zichzelf anders, en bij een andere naam hoort natuurlijk ook een andere persoonlijkheid. Afscheid nemen doet ze niet, want dat maakt alles veel te moeilijk. Nu zijn ze verhuisd naar Lakeview, waar ze van plan is om Liz Sweet te worden. Maar iedereen noemt haar al Mclean; het is al te laat om dat nog te veranderen. En er zijn nog een paar dingen anders aan deze verhuizing: ze zoekt niet zelf haar vrienden uit, maar zij zoeken haar uit. Zo komt ze in contact met Riley, Heather, Deb en niet te vergeten: haar ietwat vreemde buurjongen Dave. Het is alleen de vraag of ze nu weer zo gemakkelijk weg kan gaan. 

                               

Toen ik aan dit boek begon had ik net een aantal weken niets gelezen, en het was precies wat ik nodig had om weer in de leesflow te komen. Het is een makkelijk en enigszins voorspelbaar boek, maar toch een vrolijke Young Adult (alleen al door de cover). Het verhaal komt wel wat traag op gang; pas in de loop van het verhaal gebeurt er daadwerkelijk iets rondom haar moeder, het restaurant en Dave. Dat had best wat eerder mogen komen! Daarom heb ik het boek uiteindelijk ook maar 3 in plaats van 4 hartjes gegeven. Maar ondanks dat er weinig echte spanning in zit, word je enorm meegesleept. Dat komt vooral door de schrijfstijl van Sarah Dessen, die de personages echt tot leven laat komen en er daarmee voor zorgt dat je goed kunt meeleven met Mclean.

 

Aan die schrijfstijl zit echter ook wel een minpuntje: er wordt niet echt chronologisch verteld. Daarmee bedoel ik niet dat er grote tijdsprongen worden gemaakt, maar wel dat het verhaal heel vaak onderbroken wordt voor iets wat de dag ervoor is gebeurd. Dat brengt niet alleen nogal wat verwarring, maar ik denk dat je je ook beter kunt inleven als je het idee hebt dat iets ‘op dit moment’ gebeurt. Als je die tijdsprongetjes eenmaal merkt, ga je je er best wel aan ergeren. Toch kan ik het boek verder wel aanraden. Het is zo’n boek dat je af en toe gewoon even nodig hebt en zeker leuk is voor op vakantie!