Recensie: Over de Schreef RECENSIE

Over de Schreef speelt zich af in het heden, maar draait om één voorval acht jaar geleden. Toen kwamen de man en de zoon van de op dat moment zwangere rechercheur Stevie bij een overval om het leven. Het spreekt voor zich dat Stevie alles wil doen om de dader achter slot en grendel te krijgen, maar dit verloopt moeizaam en met de nodige tegenslagen. Zo is het maar de vraag of haar collega’s te vertrouwen zijn, en is ze haar leven niet zeker door een psychopaat die het op haar gemunt heeft. Toch staat Stevie er niet alleen voor. Clay Maynard, een ex-marinier die als een blok voor Stevie valt, doet wat hij kan om Stevie en haar dochter veilig te houden. 

 

Hoewel we hier te maken hebben met een dikke pil van ruim 600 pagina’s, is geen enkele pagina overbodig. Het verhaal beslaat in feite maar een paar dagen, afgewisseld met terugblikken naar het verleden. Het perspectief is wisselend: soms zit je in het hoofd van Stevie, dan in dat van Clay, maar soms ook in het hoofd van de moordenaar/ opdrachtgever of in dat van een ander personage. Over de schreef is een vlot leesbaar boek, met een fijne afwisseling tussen korte en lange zinnen. Vooral de laatste helft van het boek, duizelt het aantal verschillende personages je soms een beetje:  FBI agenten, politieagenten, Openbare Aanklagers...  Dat is soms wat verwarrend als je voor het eerst iets van deze schrijfster leest, maar het is te doen. Over de schreef is het vierde boek in de Baltimore-serie met Stevie Mazetti. De schrijfstijl van Karen Rose is eigenlijk niet echt vergelijkbaar met andere schrijvers. Kenmerkend voor haar  – bleek na wat online onderzoek – zijn de nogal expliciete erotische scenes, iets wat je niet echt zou verwachten in dit genre. Ook valt het op dat er in dit boek meer oog is voor romantiek dan in de meeste andere thrillers. 

 

Het hoofdpersonage is, noodgedwongen door de gebeurtenissen in haar verleden, een heel zelfstandig type. Maar ze heeft ook een zachte, emotionele kant die vaak terugkomt in het verhaal. Ze is heel beschermend naar haar dochtertje toe en uiteraard erg bang om gekwetst te worden, waardoor ze absoluut niet openstaat voor een relatie.  Dochter Cordelia zorgt in dit toch wel serieuze verhaal voor af en toe een geestig momentje, door haar typisch kinderlijke opmerkingen. Over de schreef laat zich moeilijk wegleggen, het houdt de spanning goed vast en dat maakt dat je steeds maar door wilt blijven lezen. Vooral in het eerste deel van het boek worden een aantal tragische gebeurtenissen heel mooi en kwetsbaar beschreven die ook Cordelia erg hebben geraakt, daardoor kan het bij dit deel van het boek zomaar gebeuren dat je af en toe een traantje wegpinkt…