Recensie: After #2 Je kan niet leven zonder hem RECENSIE

Dit is het tweede deel in de After-serie van Anna Todd. Nadat Hardin, Tessa enorm heeft teleurgesteld, heeft Tessa besloten om bij Hardin weg te gaan. Echter is dit moeilijker dan het lijkt. Wanneer Hardin en zij (gedwongen) bij elkaar zijn, lijkt het weer te gaan zoals vanouds. Ze hebben elkaar erg gemist en vinden het fijn om weer bij elkaar in de armen te liggen. Maar kan Tessa Hardin volledig vertrouwen, zonder dat ze zich zorgen hoeft te maken wat hij uit spookt? En zal Hardin Tessa hetgeen kunnen bieden waar ze zo erg naar verlangt?
 
Dit is het tweede deel in de After-serie. Het eerste deel eindigde met een enorme cliffhanger, dus ik kon niet wachten om aan dit deel te beginnen. Dit deel gaat direct verder waar deel 1 stopt. Ik heb zeker van dit deel genoten, maar toch vond ik hem minder dan het eerste deel. Er waren wat momenten waaraan ik me heel erg ergerde aan de hoofdpersonen, en daarbij kreeg ik bij dit deel niet continu het gevoel dat ik door moest lezen.
Ik ergerde me dit deel vooral aan Tessa. Ik kan me absoluut niet goed in haar inleven, waardoor ik haar keuzes niet kan snappen. Ze besluit op een gegeven moment om bij Hardin weg te gaan, maar ze kon helemaal nergens heen. Dit vond ik natuurlijk erg sneu voor haar, maar ik vroeg me ook af hoe dit kon gebeuren. Heeft ze serieus Hardin zó erg haar leven laten overnemen dat ze geen idee heeft waar ze naartoe kan? En daarbij vond ik haar heel erg naïef, zoals Hardin haar ook noemt. Ze sprak vaak met (verschillende) jongens af, terwijl die jongens meer willen dan alleen vriendschap. Natuurlijk komt ze altijd weer terug bij Hardin. Ik vroeg me dus af waarom ze niet meer vriendinnen zocht, bijvoorbeeld die bij haar op de universiteit zitten, waarmee ze af kon spreken. Ze komt over als een leuke spontane meid, dus dit zou dan wel moeten lukken.
 
In het boek maakten Hardin en Tessa ook heel erg veel ruzie, en niet alleen met elkaar. Ik werd op een gegeven moment moe van dat negatieve gedoe in het verhaal. Ik snap echt wel dat Hardin en Tessa twee geheel verschillende personen zijn, maar ik snapte niet waarom ze zo met elkaar om gingen.
 
Echter zat het boek niet alleen maar vol negatieve punten. Ik heb ook echt van de momenten genoten dat het goed ging tussen die twee. Daar komt ook weer bij kijken dat Anna weer een hele fijne schrijfstijl aanhield in dit boek: korte zinnen, korte hoofdstukken en makkelijke woorden. Ik ben vooral blij dit er in dit boek ook wordt geschreven vanuit het perspectief van Hardin. Zo ben ik eindelijk te weten gekomen hoe hij écht over dingen dacht. Je komt ook meer te weten over zijn verleden, en waarom hij nu is zoals hij is. Het is niet zo dat er hoofdstuk om hoofdstuk gewisseld wordt vanuit het perspectief vanuit Hardin en Tessa. Soms lees je een aantal hoofdstukken van Tessa en dan weer een paar van Hardin. Dat vond ik het grote pluspunt aan dit deel!
 
Bovendien eindigt ook dit deel niet zomaar. Tijdens de laatste bladzijde kom je voor een hele grote verassing te staan, waardoor ik weer niet kan wachten om in het volgende deel te beginnen!