Recensie: Het blauw tussen hemel en zee RECENSIE

In dit prachtige verhaal volgen we de familiekronieken van de Palestijnse familie Baraka door 4 generaties heen. Met de familie van Nazmiyeh, die zich staande moeten zien te houden in de oorlog met Israëlitische troepen. Maar ook het verhaal van Noer, die opgroeit in het ‘vrije’ Amerika, waar alles aan haar voeten lijkt te liggen, maar waarbij niets minder waar is. Samen vormen zijn twee prachtige verhalen, welke lijnen zich steeds meer tot een met elkaar verstrengelen.

Susan Abulhawa schrijft met bezieling, de emotie druipt van het papier en ze zal je weten te raken met haar verhaal. Ze weet je als lezer te binden en je te laten meeleven in alle heftige gebeurtenissen in het leven van deze Palestijnse familie en de manier waarop zij daarmee weten om te gaan. Ze zet krachtige karakters neer die je in je hart zult sluiten. Meestal ligt een dergelijk verhaal in de vorm van een familiegeschiedenis mij niet zo, maar de vertelstijl van Abulhawa weet je te pakken en laat je mee stromen op de golven van haar pen.

Susan Abulhawa schrijft beelden, gevoelig en geloofwaardig. Ze vertelt een verhaal over liefde, eer en familie. Een verhaal over oorlog, trouw en saamhorigheid. Het is een bewogen verhaal over het roerige leven op de Gazastrook.