Recensie: De oogappel

De Oogappel is het derde en afsluitende deel van de erotische trilogie van Su Quinn. Marc en Sophia staan op het punt zich te verloven maar er dreigt gevaar. Terwijl Sophia elke dag op de planken staat met een bekende musical met als tegenspeler een bekende knappe hollywoodster, worstelt Marc met zijn jaloezie en controledrang. Zijn beschermde maatregelen lijken voor de buitenwereld erg overdreven en Sophia's vader besluit dan ook zijn zegen voor het huwelijk niet te geven, iets waar Sophia veel waarde aan hecht. Terwijl de liefde tussen de twee tegenpolen en Sophia's grenzen op het gebied van seks opnieuw getest worden, wordt ook duidelijk dat er meer gevaar dreigt dan Sophia in eerste instantie doorheeft. Geluk in de liefde maakt ook vijanden...

Nadat het tweede deel mij beter kon bekoren dan deel één van deze trilogie, begon ik dan ook redelijk gemotiveerd in De Oogappel. Dat het uiteindelijk wel goed komt tussen Marc en Sophia kon ik natuurlijk wel raden maar ik was benieuwd wat er in die tussentijd nog zou gebeuren in het laatste deel, gezien de losse eindjes in De Debutante. En hoewel de schrijfstijl van Su Quinn erg prettig blijft - ik vlieg door het boek heen - werd het verhaal me toch te ongeloofwaardig. Als Sophia's vader het niet eens is met de snelle verloving van de twee verbiedt hij Sophia om Marc de komende drie maanden te zien om hun liefde te testen. Drie maanden geen contact, enkel een half uurtje telefoon per week. Ik weet niet of Sophia vergeten is dat ze een volwassen vrouw is, maar het klinkt mij absurd in de oren dat ze hier zonder veel protest doch diep ongelukkig mee instemt. Op dat moment was Su Quinn mij dan ook kwijt. De schrijfstijl is fijn, het idee is leuk maar de uitwerking van het verhaal is teleurstellend.