Recensie: Hunter & Pearl RECENSIE

Het begon allemaal een jaar geleden. Kate Pearl, destijds lid van de Young Detectives Agency, ging naar Indonesië voor een gevaarlijke missie: een bende oprollen die zich bezighield met mensenhandel. Ze maakte echter de fout om de verkeerde jongen te vertrouwen, dus de missie mislukte. Uiteindelijk lukte het Kate om te ontsnappen, en sindsdien is ze op de vlucht. Ze snapt niet waarom The Scorpions – de bendeleden – achter haar aanzitten: ze bezit toch niets waardevols? Eén ding weet ze zeker: ze is nergens veilig.

Maar de YDA denkt daar anders over: de baas voelt zich nog steeds verantwoordelijk voor Kate en ze weten zeker dat ze haar kunnen helpen. Een nieuwe missie wordt gestart, ditmaal om Kate te vinden en The Scorpions voorgoed uit te schakelen. Nathan Hunter krijgt de leiding over de missie. Een jaar geleden was hij verliefd op Kate, en dat is hij nog niet vergeten, dus hij wil alles doen om haar te redden. Maar The Scorpions zijn geen lieverdjes – integendeel. En als deze missie mislukt, betekent dat misschien wel het einde voor de YDA.

Hunter en Pearl is, na Storm en Stone, het tweede deel in de YDA-serie van Joss Stirling. Het mooie is: hoewel het een serie is, kun je de boeken los van elkaar lezen. Eigenlijk was ik van plan om eerst Storm en Stone te lezen, maar omdat ik daar geen tijd meer voor had, heb ik die onafhankelijkheid meteen even kunnen testen. En het klopt inderdaad: hoewel je natuurlijk eerst een beetje moet uitvogelen hoe alles werkt wat de YDA betreft, mis je verder geen belangrijke informatie. Heel fijn!

Het boek was ook meteen het eerste boek dat ik las met zo’n thema. Ik verwachtte dat dat niets voor mij zou zijn, maar ik vond het verrassend leuk. Toegegeven: er zat wel veel actie in, maar écht heel spannend vond ik het niet. Dat neemt echter niet weg dat het verhaal ontzettend goed is opgebouwd: je weet pas tegen het einde wat er nou precies is gebeurd in Indonesië en of er zich inderdaad een spion binnen de YDA bevindt of niet. Wat iets voorspelbaarder was, is de liefde tussen Kate en Nathan. Erg? Nee, ik vond het juist wel lief. Na alle Young Adults met driehoeksverhoudingen is het ook weleens verfrissend om een boek te lezen waarin de hoofdpersonen zich daar niet zo druk om hoeven te maken.

Bovendien is het boek ontzettend fijn geschreven; je vliegt er doorheen. Na zo’n honderd bladzijdes realiseerde ik me dat er tot dan toe helemaal niet zo heel veel was gebeurd, maar dat had ik totaal niet in de gaten gehad. (Daarna gebeurt er overigens wel meer, hoor.) De personages maken hilarische opmerkingen, waarmee de schrijfster toch voor heel wat luchtigheid in af en toe beklemmende situaties heeft gezorgd. Heel toegankelijk dus! Hunter & Pearl is een absolute aanrader voor iedere jongere die wil lezen over spionnen en spannende missies, maar toch met heel veel humor. En wat ik nu ga doen? Alsnog Storm en Stone lezen, natuurlijk!