Recensie: Het land van Morion RECENSIE

Het mag eigenlijk niet, maar toch gaat Tessa ’s avonds alleen het bos in. Ze kent het bos eigenlijk als haar broekzak, maar onverwachts belandt ze toch met haar voet in een kuil en verzwikt ze haar enkel. Het is niet mogelijk om terug te lopen en het enige wat ze kan doen is wachten tot haar vader haar komt zoeken. Maar het wordt steeds donkerder en hij is er nog steeds niet. Dan komt er een man ter paard aan, zijn naam is Morion. Hij is dokter, en neemt haar mee naar zijn huis. Daar blijkt nog iemand te zijn, Fin. Fin is erg ziek en zal het niet lang meer vol houden. Er is slechts een kruid dat hem kan helpen, maar dat staat op een eiland dat haast voor niemand te bereiken is. Tessa blijkt voor een lastige opdracht te komen staan. Gaat het haar lukken om deze missie te volbrengen?

 

Het land van Morion richt zich qua doelgroep op de leeftijdscategorie van 10 tot 12 jarige. Het taalgebruik is daar goed op aangepast, het is simpel en goed te volgen. Het verhaal leest snel weg. Eigenlijk vond ik het zelf wel een beetje te snel gaan, waardoor het nogal van de hak op de tak gaat. Jammer, want een boek in deze leeftijdscategorie kan best wel iets meer rust gebruiken door ook eventjes wat meer door te kabbelen in plaats van zich van de ene gebeurtenis in de andere te storten.

 

En hoewel ik begrijp dat de gebeurtenissen fantasievol mogen zijn en tot de verbeelding mogen spreken, vond ik het in dit verhaal soms een beetje overtrokken en ongeloofwaardig. Het verhaal had wat minder spectaculair en avontuurlijk mogen zijn, en dan was het nog een prima, kort en spannend verhaal geweest voor kinderen tussen de 10 en 12 jaar.

 

Maar het verhaal kent dus een ieder geval een zekere spanning, heeft een goed taalgebruik en een flinke vaart. Elementen die maken dat de doelgroep in ieder geval geen moeite zal hebben om dit verhaal tot een einde te brengen en een moment van leesplezier zal hebben gehad.