Recensie: Geheimen van het wilde woud RECENSIE

1965) – Heruitgave 2015

 

Dit boek speelt zich lang geleden af in de fictieve rijken van koning Dagonaut en koning Unauwen.

In dit vervolg op “De brief voor de koning” krijgt ridder Ristridin de opdracht van koning Dagonaut, om op onderzoek uit te gaan in het Wilde Woud. Er worden vreemde verhalen verteld over het Wilde Woud: van ruwe rovers en bosgeesten, van doodlopende dwaalwegen en ruïnes, en van mysterieuze Mannen in het Groen. Ristridin moet uit gaan zoeken of die geruchten ook werkelijk waar zijn. En zo gaat hij in de herfst op pad naar het Wilde Woud. Hij verwachtte rond de lente weer terug te zijn, omdat hij had afgesproken met zijn vrienden in zijn vaderlijk kasteel. Als blijkt dat ridder Ristridin niet komt opdagen, besluiten de jonge, net tot ridder geslagen, Tiuri en zijn vriend en schildknaap Piak hem  te gaan zoeken. Ze komen terecht in het Wilde Woud en ontdekken daar meerdere geheimen.

 

Het boek is van de Nederlandse schrijfster Tonke Dragt en het kwam voor het eerst uit in 1965. Het is echter een boek, dat weliswaar in een lang voorbij tijdperk speelt en vijftig jaar geleden is geschreven, maar het is nog steeds een fantastisch verhaal met een actueel en pakkend thema. Boekenseries zoals The Hungergames en Maze Runner hebben hetzelfde thema. De jeugd, die strijdt tegen het kwaad en de wereld wil veranderen. Beproeving, een waardige zaak en loutering. Dat is waar het om draait.

 

“Brief van de Koning” en “Geheimen van het Wilde Woud” zijn boeken voor kinderen rond de 12 jaar en wat ouder. Waar “Brief van de Koning” nog recht tot recht aan is, heeft “Geheimen van het Wilde Woud” een bijzondere ondertoon, die young adults eerder zullen oppakken. De hoofdpersoon, Tiuri, is tot ridder geslagen na een grote beproeving en wordt door zijn omgeving als volwassen beschouwd, maar eigenlijk staat hij nog steeds op de drempel. In “Geheimen van het Wilde Woud” maken de gebeurtenissen dat hij en Piak werkelijk volwassen worden.

 

Het boek is bovendien fantastisch geschreven. Ik heb het boek als jong meisje voor het eerst gelezen en het doorgegeven aan mijn kinderen en nog herlees ik het geregeld. Het verveelt nooit en blijft spannend, ook al weet ik heel goed wat er allemaal gebeurt en hoe het eindigt. Als je zo kunt schrijven en het lezers blijft boeien, dan is het niet verwonderlijk dat het boek na vijftig jaar weer opnieuw, voor de zoveelste keer, wordt uitgegeven. Het is een prachtig klassiek verhaal. Spannend, emotioneel en humoristisch en als je de tijdsgeest rond 1965 even in het achterhoofd houdt, zal het, ondanks dat, de tegenwoordige jeugd zeker heel erg aanspreken. Persoonlijk vind ik dat het een boek is dat ieder Nederlands kind toch gelezen zou moeten hebben.