Recensie: Honolulu King RECENSIE

De tachtigjarige Hardy is eigenaar van een Indische toko in Haarlem. Samen met zijn kleindochter Sinne en zijn twee beste vrienden houdt hij de toko draaiend en ondertussen luisteren ze naar levensverhalen van hun Indische klanten.

Vroeger vormde Hardy samen met zijn vrienden de band Honolulu Kings en hij heeft een indrukwekkende collectie Hawaiimuziek. Zijn vrouw Christina is dement en opgenomen in een verzorgingshuis, wat Hardy liever een ‘hotel’ noemt. Het verlies van zijn vrouw valt hem zwaar. Gelukkig heeft hij zijn kleindochter Sinne. Sinne is graag bij haar opa in de toko en luistert met een oude walkman naar de tapes met verhalen van de klanten van haar opa. Ze heeft nog geen richting in haar leven en begint een affaire met een getrouwde man. Sinds Christina niet meer bij hem is, moet Hardy steeds vaker aan het verleden denken en met de komst van het sushirestaurant tegenover zijn toko, worden er nog meer oude wonden opengereten. Langzaam kom je erachter dat Hardy een groot geheim met zich meedraagt.

In Honolulu King lopen het heden en verleden naadloos in elkaar over, onder andere door het gebruik van de tapes. Het is een goede manier van Anne-Gine Goemans om de geschiedenis van voormalig Nederlands-Indië in het verhaal te verwerken. Aan de hand van de tapes en herinneringen van Hardy kom je veel te weten over dit onderbelichte hoofdstuk uit de Nederlandse geschiedenis. Dat bijvoorbeeld de komst van het Japanse all you can eat sushirestaurant tegenover zijn toko Hardy uitzinnig van woede maakt, maar waar een ander tegenwoordig niet stil bij staat.

Hardy is een vertederend personage dat getekend is door de herinneringen aan de oorlog. De laatste tijd komen deze verdrukte herinneringen steeds meer bovendrijven. Het geestelijke en fysieke vertrek van zijn vrouw hebben effect op hem. Zijn vrouw was zijn zekerheid en die is hij kwijt. Dit geeft een verhelderende kijk op hoe een partner van iemand met dementie door dat proces heengaat. Anne-Gine Goemans benoemt dementie in het verhaal ook wel als ‘het verdwaalde ik’.

Honolulu King is een indrukwekkend en bijzonder verhaal. Vooral het personage van Hardy vond ik erg sterk beschreven, door de manier waarop je met hem meereist naar het verleden. Hij moet zichzelf soms wakker schudden om weer terug in het heden te komen en je merkt - door de beeldende schrijfstijl van Goemans - dat je dat zelf ook moet doen. Het boek absorbeert je en je wilt alleen maar verder lezen. Honolulu King is een boek die zeker niet in je boekenkast mag ontbreken!