Recensie: Iemand moet het doen RECENSIE

‘De wereld brandt, maar daar staan wat verkwikkende futiliteiten tegenover.’

Met deze zin begint Sylvia Witteman een column en vervolgens beschrijft ze op haar kenmerkende geestige wijze haar liefde voor rolkoffers. Haar nieuwste boek Iemand moet het doen is weer een bonte verzameling van columns. De onderwerpen van de columns zijn vaak dingen uit het alledaagse leven, maar dan op een heerlijk grappige en frisse manier verteld.

Het boek nodigt je uit om steeds een paar columns te lezen en het dan weer weg te leggen, maar je kunt ze natuurlijk ook gewoon wél allemaal achter elkaar lezen. De columns zijn allemaal anderhalve pagina en vlot leesbaar. Als lezer zou je soms willen dat ze wat langer zijn, zodat er wat meer ruimte zou zijn voor een iets uitvoerigere situatieschets. Maar ook in de relatief korte columns lukt Sylvia Witteman dat over het algemeen heel goed.

Sylvia Witteman schrijft voor een breed publiek. Haar columns verschijnen wekelijks in De Volkskrant en elke maand in de LINDA. De onderwerpen lopen uiteen van bemoeizuchtige bejaarde voorbijgangers, de uitermate gênante aandoening van hoofdluis, een analyse van de ananashype, verwondering over een nieuwe apotheekrobot, tot grappige observaties in de dierentuin.

In de dierentuin kan ze zowel de dieren als de mensen treffend en beeldend omschrijven. Zo beschrijft ze lepelaars als:

‘Aantrekkelijke, witte fladdervogels, met snavels als een geslaagde practical joke. Ze voeren daar met hun vijftigen, geheel ongesubsidieerd, een ballet op waarnaar je lang kunt kijken.’

Vervolgens worden twee meisjes die ook in de dierentuin zijn omschreven als:

‘Knappe, nette meisjes allebei, een kleintje met zo’n chic zwart bobkapseltje à la Amélie en een iets grotere met een blonde knot en een dure, beige wollen demi-saison. Het kleintje had betraande, zwarte tragédienne-ogen.’

De kracht van Sylvia Witteman is dat ze alledaagse situaties op een treffende manier beschrijft en er iets hilarisch en soms zelfs ontroerends van kan maken. Iemand moet het doen is voor jong en oud vermakelijk. Een aanrader!