Recensie: De dochter van Toragh RECENSIE

Nura is Toraghine, prinses van Birana. Om ervoor te zorgen dat het Noorden de kloof niet oversteekt om het vruchtbare Zuiden binnen te dringen, wordt een bondgenootschap gesmeed waarbij Nura wordt uitgehuwelijkt aan Kyton, de zoon van de Toragh van Priade. Voordat het huwelijk plaats kan vinden, zal Nura op het misteiland rituelen moeten ondergaan waarbij ze moet bewijzen het waard te zijn om met Kyton te trouwen. Armina, de zus van Kyton, begeleidt Nura hierbij. Al snel ontwikkelt Nura echter gevoelens voor de mooie Armina. Dat is gevaarlijk, want op gelijklingenliefde staat zowel in Birana als in Priade de doodstraf. Bovendien brengt Nura daarmee ook het bondgenootschap tussen Birana en Priade in gevaar. Maar al snel blijken Nura’s ontluikende gevoelens slechts de eerste van vele problemen te zijn...

Toen ik de achterflap van ‘De dochter van de Toragh' las, werd mijn interesse meteen gewekt. Zoveel fantasyboeken met homoseksualiteit als thema zijn er immers niet. Bij de eerste pagina val je meteen midden in het verhaal: Nura staat op het punt om door Armina opgehaald te worden om de huwelijkse rituelen te ondergaan. Vanaf de eerste bladzijde werd ik dan ook het verhaal ingezogen.

Ik verwachtte bij het lezen van de achterflap dat het verhaal voornamelijk om de rituelen zou draaien. Hoewel de rituelen zeker belangrijk zijn, zijn ze pas het begin. Daarna opent zich een complete wereld waarbij de ene plotwending na de andere je om de oren vliegt. Ik kon het boek daardoor ook echt niet meer wegleggen.

Toch vond ik niet alles even geweldig: zo was ik bijvoorbeeld nog van de magie van het misteiland aan het genieten, toen Nura en Armina ineens al “ik hou van je” zeiden. De liefde tussen beide vrouwen ging voor mij wat snel: ik had liever een langzame opbouw gezien, ook gezien de verboden aard van een eventuele relatie.

Desalniettemin vond ik ‘De dochter van de Toragh' een heerlijk verhaal om me in te verliezen. Tisa Pescar heeft een zeer prettige schrijfstijl en neemt je mee naar een bijzondere wereld waarin gelijklingenliefde, zoals homoseksualiteit in het boek zo mooi genoemd wordt, een heikel onderwerp is. In dit boek is het eigenlijk geen gevecht om land, maar een strijd voor de liefde. Tisa Pescar heeft me met dit boek aangenaam verrast en ik ben zeer benieuwd wat ze nog meer voor ons in petto heeft!