Recensie: Het heft in eigen hand RECENSIE

‘Het heft in eigen hand’ is een historische roman geschreven door Stephanie Laurens die zich afspeelt in de 18e eeuw. Heather Cynster is niet van plan om te trouwen omdat het móet, zoals verwacht wordt in de hogere kringen waar zij zich bevindt, maar ze wil graag trouwen uit liefde.  Of anders helemaal niet, heeft ze besloten. Ze gaat rebels op zoek naar de ideale man op een soiree in de stad maar wordt daar door de knappe, beschermde burggraaf én rokkenjager Breckenridge weer naar huis gestuurd. Terwijl hij staat te kijken hoe Heather witheet van frustratie terug naar de koets loopt, wordt Heather in een andere koets getrokken en ontvoerd. Breckenridge twijfelt geen moment en zet de achtervolging in. Maar dan blijkt dat Heather helemaal niet zo graag gered wil worden van haar ontvoerders en al helemaal niet door de in haar ogen arrogante Breckenridge. En wie is eigenlijk die geheimzinnige opdrachtgever van haar ontvoering?

Het heft in eigen hand begint als een sneltrein, voor je goed en wel in het verhaal zit is Heather al ontvoerd en het komt in eerste instantie dan ook érg ongeloofwaardig over dat ze niet door Breckenridge gered wil worden. Als ik zomaar in een koets getrokken zou worden door vreemde mannen, zou ik toch iets paniekeriger reageren. In de loop van het eerste deel van het verhaal wordt echter wel duidelijk wat haar beweegredenen zijn en word ik helemaal meegezogen in de achtervolging, de spanning tussen Breckenridge en Heather en de mysterieuze opdrachtgever. De hoofdstukken verteld vanuit het perspectief van de mysterieuze opdrachtgever, maken het extra spannend. In het tweede deel van het boek is de spanning er echter totaal uit en hoewel er nieuwe interessante personages worden geïntroduceerd lees ik vooral ellenlange gedachtenspinsels over de letterlijk meest voor de hand liggende relatie van de eeuw tussen Breckenridge en Heather. Miscommunicatie op miscommunicatie tornen aan de vaart van het verhaal en door de snel wisselende perspectieven raak ik zelfs als lezer gefrustreerd door beide hoofdpersonen. Samen met de soms te uitgebreide intieme scenes heb ik hier en daar wat bladzijdes geskipt. Maar al met al is Het heft in eigen hand toch een mooie, meeslepende en historisch-trouwe roman vol romantiek en knappe helden. Heerlijk om met een dekentje op de bank te zitten, weg te dromen en vooral niet te veel na te denken.