Recensie: Icarus RECENSIE

Als het lichaam van Ernst Richter, oprichter van de website Alibi.co.za, wordt gevonden in de zandduinen zitten de inspecteurs en nabestaanden met veel vragen. Ernst werd sinds een maand vermist en als het er op lijkt dat zijn lichaam er slechts een week ligt, weet niemand waar hij al die tijd heeft uitgehangen.

Omdat niemand van de politie zijn handen vuil wil maken aan de zaak wordt hiervoor een speciale eenheid ingeschakeld, De Valken. Inspecteur Bennie Griessel probeert intussen ook zijn drankverslaving onder controle te houden met behulp van zijn collega Vaughn Cupido.

De lijst met verdachten lijkt alsmaar langer te worden en als een wijnboer ook nog eens een verklaring komt afleggen lijkt de zaak nog ingewikkelder te worden.

Deon Meyer is een schrijver waar ik al veel over had gehoord maar nooit een boek van had gelezen. Na het lezen van Icarus kan ik vaststellen dat zijn schrijfstijl uniek en bijzonder is. Het is heel simpel: ofwel houd je er van, ofwel niet.

In het begin van het boek vroeg ik me af waar ik aan begonnen was. Een constante afwisseling tussen een verklaring, een ondervraging en intussen nog enkele misdaden die opgelost moeten worden. Ik kon er in de eerste hoofdstukken helemaal geen touw aan vastknopen.

Dit alles gecombineerd met het vreemde taaltje, mij later bekend als Zuid-Afrikaans, maakte het voor mij helemaal verwarrend. Op een gegeven moment leek ik mij echt door het boek heen te moeten worstelen, vooral de verklaring van de wijnboer vond ik op bepaalde momenten niet echt interessant, vooral niet als er zich in de andere stukken allemaal spannende gebeurtenissen voordeden.

Toen ik eenmaal over de helft van het boek was en de schrijfstijl van Deon Meyer beter begreep kon ik het boek opeens niet meer wegleggen. Je kent de personages al wat beter en de wijnboer vertelt dingen die in het verdere verhaal helpen alles beter te begrijpen. Vanaf dat moment genoot ik echt ten volle van het boek.

Hoewel ik een moeilijke start maakte vind ik Icarus achteraf gezien echt een geweldig boek! Deon Meyer weet de spanning er tot de laatste bladzijden in te houden en hij deed me zelfs nog twijfelen over wie de dader nu eigenlijk was.

Ook de personages bleven me achteraf nog lang bij en deze kwamen gelukkig al voor in zijn voorgaande boeken, dus er valt nog meer te lezen. Al heb ik niet het gevoel dat je hun hele voorgeschiedenis moet kennen om Icarus te kunnen volgen.

Na mijn eerste ervaring met een boek van Deon Meyer kan ik wel zeggen dat hij ondanks zijn aparte manier van schrijven zonder twijfel een plaatsje verdient op mijn lijstje met schrijvers die ik verder wil ontdekken.

Dit boek krijgt van mij 4 hartjes. Dit lijkt misschien een vreemde keuze omdat ik me door het eerste deel van het verhaal moest worstelen maar dit lag meer aan mezelf dan aan het boek. Icarus is een geweldig spannend boek en Deon Meyer is een bijzondere auteur. Zijn schrijfstijl en gebruik van het Zuid-Afrikaans zorgt voor een unieke beleving, alleen al daardoor vergeet je het boek niet snel!