• onze waardering

Recensie: In seizoenen RECENSIE

“Ze zeggen…’ Mijn moeders koude adem blies langs mijn wang. Haar opengesperde ogen blonken van angst. ‘Ze zeggen… Dat ik dood ben!’”

 

Soms heb je van die boeken die gewoon niet uit mogen gaan, terwijl je ook graag door wilt blijven lezen. Soms heb je van die boeken waar je enorm om kunt huilen. In seizoenen van Judith Visser is zo’n tranentrekker die niet uit mag gaan. De gelouterd thrillerschrijfster maakt met deze emotionele roman over de strijd tegen kanker en het onvermogen los te laten heel veel indruk. 

 

De 59-jarige Annabel leeft al jaren met kanker. Wanneer ze op een dag hoort dat ze uitbehandeld is en hooguit in seizoenen moet denken, vraagt ze een second opinion aan in Leuven. De artsen bieden haar een in Nederland verboden behandeling. Terwijl ze vanaf het begin aanvoelt dat dit niet goed gaat komen, gaat ze het gevecht aan voor haar zoon David: “Ik moest geloven wat hij geloofde: dat ik beter werd.” Behandeling na behandeling takelt Annabel verder af. Om sterk te blijven, zoekt ze haar heil in haar verleden. Middels dagboekfragmenten ‘vlucht’ ze uit haar pijnlijke ziekenhuisleven en gaat ze op zoek naar haar jeugdliefde Ronnie; de jongen met wie ze wilde trouwen. 

 

David besluit er voor zijn moeder te zijn. Zijn relatie met Josefien lijdt hieronder, maar David is overtuigd: “Maar dat mijn moeder beter ging worden, verbeeldde ik me niet. Dát was echt. Niemand kon zo hard vechten zonder uiteindelijk te winnen.” Elke strohalm grijpt hij om maar te kunnen vechten, ten koste van alles. Naar mate zijn moeder verder achteruit gaat, verliest David grip op zijn leven en zijn toekomst. Hij verliest Josefien en zoekt zijn rust in het maken van foto’s van de 12-jarige Yvanka, die hem doet denken aan zijn jeugdliefde Penny. Dat hij fout bezig is, weet hij, maar hij kan het niet stoppen. Hij moet zijn moeder loslaten, maar hij kan de werkelijkheid niet onder ogen zien. 

 

Vanaf de eerste bladzijde weet je dat dit boek geen happy-end krijgt. Toch ben je benieuwd naar de verloop van het verhaal. De manier waarop Visser de strijd tegen de kanker beschrijft is indrukwekkend en emotioneel. Heel gedetailleerd en gevoelig beschrijft ze Annabels standvastigheid: “De genezen versie van mezelf kon niet anders dan werkelijkheid worden als ik maar lang genoeg volhield. Als ik maar sterk bleef. Positief. Ik mocht David niet teleurstellen.” De manier waarop David angstvallig grip op de situatie probeert te houden, door in alles iets positiefs te zien, doet pijn. Annabel kan niet meer, maar David wil door. Het moment dat Annabel niet meer dan een medische speelbal is, wordt Davids doorzettingsvermogen schrijnend: “’Het is maar calcium, mam’, zei ik zo luchtig mogelijk. ‘Dat is geen ramp. Dat kunnen ze gewoon verhelpen.’” Hij moet en zal zijn moeder redden, ook al kan hij dat niet. 

 

Helaas maait Visser af en toe het gras voor de voeten van de lezer weg. Door zinnen als “Nu pas besefte ik dat ik, door met Josefien te trouwen, onbewust in de voetsporen van mijn ouders was getreden” trekt ze expliciet conclusies en ontneemt ze de lezer de kans zelf bruggetjes te slaan. Toch blijft In seizoenen een aantrekkelijke roman door de mooie compositie en verfijnde schrijfstijl. Alles staat in het teken van Annabels strijd en Davids grip op de wereld. Zijn eigen woorden spreken boekdelen, rechtvaardigen zijn gedrag: “Zolang mijn moeder plannen kon maken, hadden we in elk geval iets van controle over de situatie.”

 

Visser schrijft een prachtig slot waarin Annabel steeds verder aftakelt en David wanhopiger wordt. Machteloosheid straalt van hem af. De pijn die David en Annabel voelen is voelbaar, voor iedereen. Waar je het verdrietige einde vanaf bladzijde één al verwacht, is het een einde dat je niet wilt: het ‘dit mag niet gebeuren’-gevoel overheerst. 

 

In seizoenen bevat een mooi, beklemmend en indrukwekkend verhaal over de strijd tegen een verschrikkelijke ziekte en de strijd tegen het verliezen van de controle. “’Zou dan niet heerlijk zijn, mam, tussen de eekhoorns?’ ‘Ja,’ zei ik zacht. ‘Ja.’” 

In seizoenen

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Wat gebeurt er als je te horen krijgt dat je ernstig ziek bent en door nalatigheid van het ziekenhuis niet meer geholpen kunt worden? Dat je 'in seizoenen' moet gaan denken? Annabel Wismar (59) laat het er niet bij zitten en zoekt haar heil bij Belgische artsen, die haar nog wel willen behandelen. Haar zoon David twijfelt geen moment en trekt bij zijn moeder in om haar te verzorgen. In de periode die volgt leren zij niet alleen elkaar maar ook zichzelf op een andere manier kennen.
    Met In seizoenen maakt Judith Visser op overtuigende wijze de overstap naar de literaire roman.

Meer info

Toegevoegd door:

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • Nieuwe Nederlandse boekverfilmingen!

  • Hasta la vista

  • Zeemansbruid

  • Filmtip: De leukste releases deze zomer

  • Recensie: Zondagskind

Zoek in artikelen