Recensie: Wat vooraf ging RECENSIE

‘Vanavond om 18.10 uur heb ik mijn vrouw vermoord.’ Met deze zin maken we kennis met David, die in zijn auto zit en dit op een bandje inspreekt. David is advocaat en getrouwd met succesvol filmproducente Elle. Terwijl hij zijn bekentenis doet vraagt hij zich hardop af hoe het zo ver heeft kunnen komen. De overleden Elle doet hetzelfde. Hun relatie begon vol passie en liefde, maar niet alles is zo mooi als het lijkt. Langzaam veranderen er dingen en door middel van terugblikken komen we steeds meer te weten over het koppel. Hoe leerden ze elkaar kennen? Hoe was hun relatie? Hoe heeft het zo fout kunnen gaan en wat ging er toch vooraf aan Davids gruwelijke daad?

Wat gelijk opvalt aan het boek is de cover. Die is aantrekkelijk en nodigt uit om het boek op te pakken. De bloedspetters geven meteen al aan dat het niet om een romantisch liefdesverhaal gaat. Wat vooraf ging begint érg chaotisch en gaat van hot naar her. Het duurt even voordat de juiste toon gevonden wordt.  De omschrijvingen zijn soms wel erg grafisch en dit eerste deel leest niet vlot. Hier moet je even doorheen en ongeveer na bladzijde veertig is dit voorbij. Het boek begint met de afloop van het verhaal. David heeft zijn vrouw vermoord. Hoe en waarom is nog niet duidelijk. Dit spreekt hij in op een bandje en terwijl hij dat doet denkt hij terug aan hoe het allemaal begon. Elle doet hetzelfde. Vanuit haar oogpunt – ze zweeft boven haar lichaam- vraagt ze zich af hoe het zover heeft kunnen komen. Na het warrige begin brengen de flashbacks die volgen een prettige structuur aan het verhaal. Anna George schrijft vlot en de bladzijden vliegen dan ook voorbij. Langzaam wordt duidelijk dat David niet de man is die hij lijkt te zijn. Want naast dat hij een charmante advocaat is heeft hij ook een zeer duistere kant. Als lezer maak je de vertwijfeling van Elle helder mee.  Ze houdt van hem, maar hij maakt het haar steeds moeilijker om van hem te houden. George beschrijft hier goed de innerlijke strijd van Elle. Als lezer weet je dat het fout gaat, als een treinramp waar niet aan te ontkomen is. Je ziet de neerwaartse spiraal waar Elle in meegezogen wordt, maar ook hoe charmant David kán zijn en waarom ze in eerste instantie als een blok voor hem viel.

Het boek kabbelt vrij lang op dezelfde manier voort en is daardoor soms wat traag. De schrijfster geeft echter steeds genoeg stukjes informatie om de aandacht van de lezer stevig vast te houden. Als Elle’s vriendin Mira het verhaal binnenstapt wint het boek aan snelheid en wordt het een rollercoaster naar het einde. Het einde, dat je eigenlijk aan het begin al weet, maar dat toch enorm spannend en verrassend is. Is het eerste deel redelijk, het tweede deel is ronduit goed, zeker voor een debuut.  Wat vooraf ging is een donkere roman over de donkerste uithoeken van een relatie. De setting - de buitenwijken van Melbourne en de chemische brand die daar tijdens het verhaal woedt - voegt hier nog een extra rauw randje aan toe en laat de donkere wolken letterlijk en figuurlijk samenpakken

Door het minder goede begin geef ik dit boek 3 hartjes. Anders waren het er zeker 4 geweest. Een veelbelovend debuut van Anna George dat mij benieuwd maakt naar haar volgende boeken.