Recensie: Onder de hemel van Cornwall RECENSIE

Vol verwachting koos ik voor Onder de hemel van Cornwall van Liz Fenwick. Het vierde en op zichzelf te lezen boek in haar Cornwall-reeks. De kaft is prachtig en het verhaal sprak me aan. Onder de hemel van Cornwall gaat over twee vrouwen wiens lot met elkaar wordt verbonden. Zo is er Victoria, een dame op leeftijd die trouw binnen haar huwelijk nooit zo nauw heeft genomen. Ze heeft maar één échte liefde; het landhuis Boscawen wat eindelijk weer in haar bezit is dankzij haar steenrijke echtgenoot. Totdat haar echtgenoot plotseling sterft en het huis niet alléén aan Victoria nalaat.

Demi leeft in London en kampt met het recente overlijden van haar moeder. Tot overmaat van ramp krijgt ze niet de baan waar ze op had gehoopt en dezelfde dag eindigt ook haar relatie. Radeloos wat ze moet doen, gaat ze naar haar oude opa in Cornwall. Al snel ontdekt ze dat ze een geschiedenis heeft in het kleine plaatsje en tot haar grote schrik wordt haar de helft van een landhuis met een vreselijke eigenaresse nagelaten. Hoe gaan deze twee vrouwen hun levens combineren?

Ik verwachtte met Onder de hemel van Cornwall een luchtige feelgoodroman met een schitterende omgeving en hartverwarmende personages. Maar als snel kom ik van een koude kermis thuis. Zowel Victoria als Demi zijn personages die bij mij geen sympathie opwekken en vooral Demi werkt nogal wat irritatie op. Ik erger me aan het feit dat Demi zonder pardon haar relatie eindigt met haar zo beschreven droomman, ik bedoel... je práát toch op z'n minst als je het ergens niet mee eens bent? Ze komt over als een onzeker, reddeloos meisje en maakt in het verhaal weinig groei door. Haar gedachtegang is vaak kinderlijk en dan is ze nog beledigd ook als mensen haar niet serieus nemen. Ik heb regelmatig even moeten zuchten. 

Bovendien vind ik de verhaallijn soms te makkelijk en te oppervlakkig. Zo blijft ook Victoria een plat personage voor mij. Enkel aan het eind van het boek lijkt ze wat gevoel in haar donder te krijgen, maar dan is het al te laat voor mij om nog sympathie te kweken.

Het enige personage dat tot leven komt in het boek is voor mij Boscawen, het landhuis. Het huis heeft geschiedenis en straalt dat ook uit. Hier en daar worden bijzonderheden rondom het huis in het verhaal uitgelicht en dat maakt dat het huis voor mij gaat leven en het boek de moeite waard maakt. Voeg daar de achtergrond van het Cornwallse aan toe en daar is mijn reden om het boek toch uit te lezen.

De schrijfstijl van Liz Fenwick is prettig; je vliegt als het ware door de hoofdstukken heen en haar beschrijvingen van de huizen en de omgeving zijn prachtig. Het is zo zonde dat ze niet meer aandacht heeft besteedt aan het ontwikkelen van de hoofdkarakters. Te veel toevalligheden, makkelijke afrondingen en voorspelbare reacties. Onder de hemel van Cornwall is een leuk zomerboek als je er vooral niet te veel van verwacht.