Recensie: De duistere fae RECENSIE

Het enige wat ik wil, is een normaal leven. Voor zover ‘normaal’ tenminste mogelijk is als je Ethan Chase heet, je zus koningin van het IJzerrijk is en je voortdurend vreemde wezens ziet die niemand anders kan zien. Alsof dat allemaal al niet moeilijk genoeg is, zorgt mijn neef Keirran weer eens voor problemen. Zijn mooie fae-vriendinnetje Annwyl is wanhopig. Keirran wordt vermist, en ze is bang dat hij bezig is met dingen die nooit meer ongedaan kunnen worden gemaakt. Ik heb ontdekt dat Annwyl aan het ‘vervagen’ is en dat Keirran alles op het spel zet om haar te redden. Maar door de duistere krachten die hij oproept, brengt hij Nimmernimmer én de menselijke wereld in groot gevaar. Eigenlijk wil ik er allemaal niets meer mee te maken hebben, maar Keirran blijft natuurlijk wel mijn neef, en ik kan hem niet zomaar in de steek laten. Alleen krijgt hij af en toe iets kils en duisters over zich waarmee hij me de rillingen bezorgt. En wat betekent dat akelige visioen van Keirran dat ik heb gehad? Kan ik de juiste beslissing nemen of is het noodlot onafwendbaar?

Dit is een boek over vriendschap, magie en liefde.

Ethan Chase heeft weinig goeds te vertellen over de fae en de verborgen wereld NimmerNimmer, een week nadat ze weer thuis zijn van een slopend avontuur komt Ethan zijn zus langs om te vragen waar Keirran is en oppert daarbij om hem te gaan zoeken. Ook komt Keirran zijn fae vriendinnetje langs met de vraag om Keirran te zoeken, ze maken zich zorgen want ze weten niet tot welke prijs Keirran bereid is om te gaan om Annwyl langer bij zich te houden en te zorgen dat ze niet vervaagt.

Lukt het Ethan samen met Keirran en Kenzie om Annwyl langer te laten leven of moeten ze haar laten gaan? Welke krachten gaan er schuil achter Keirran en kan hij dit aan?

'Soms moet je besluiten iemand te laten gaan...' 

De duistere fae is goed geschreven door Julie Kagawa maar vanuit één personage waarbij je alleen de gevoelens te weten komt van Ethan Chase en erg weinig te weten komt over de andere personages. Het verhaal heeft geen spanningsopbouw vandaar dat het erg langdradig is en het verhaal door sleept zonder echte inhoud. De wereld waar zich dit in afspeelt wordt goed en duidelijk beschreven zodat je weet hoe het eruit ziet en je mee kan reizen in het verhaal.

Ondanks de weinig tot geen spanningsopbouw is De duistere fae een goed boek dat door kinderen gelezen kan worden vanwege de vlotte schrijfstijl.