Recensie: Laat me nooit meer los RECENSIE

‘Laat me nooit meer los’ is het eerste deel uit de overgave-trilogie van Maya Banks. Eerder schreef zij de driedelige Ademloos-serie en de zesdelige verleiding-serie. Allemaal in het erotische roman genre.

Josslyn’s man Carson is omgekomen bij een auto ongeluk. Na drie jaar lang dag in en dag uit te hebben geleefd met pijn en verdriet besluit ze dat het tijd is om verder te gaan. Ze gaat op zoek naar dat ene dat haar man haar niet kon bieden: dominantie. Er is één man die haar dat kan bieden en dat is Dash. De beste vriend en zakenpartner van haar overleden man Carson die tijdens zijn dood haar rots in de branding was. Wat Josslyn niet weet is dat Dash al jarenlang in het geheim smoorverliefd op haar is. Hij neemt haar mee in de duistere, erotische wereld van dominantie.

De boeken van Banks gaan bijna altijd over een dominant en een onderdanige. Deze keer heeft Banks wel een gewaagde invalshoek gebruikt. In dit genre had ik persoonlijk nog nooit gelezen over een weduwe die de onderdanige wordt van de beste vriend van haar man. Het verhaal begint met Joss, zo wordt haar naam in het boek afgekort, die afscheid neemt van haar man en Dash. Ze wil het verleden los laten en gaat op zoek naar dominantie, het enige dat haar man haar niet kon bieden. Na veel research besluit ze naar The House te gaan, een erotische club die gespecialiseerd is in haar interesse. The House komt uit de verleiding-serie die Banks eerder uitbracht. Leuk om die karakters weer terug te zien in dit verhaal. Wat Joss niet weet is dat Dash die avond ook in The House is. Vanaf dat moment begint de relatie tussen Dash en Joss. De spanning wordt langzaam opgebouwd in de tijd dat de twee elkaar beter leren kennen. Je wordt niet meteen gebombardeerd met steamy seks scènes, zoals bijna altijd gebeurt in dit genre.

Doordat de spanning langzaam wordt opgebouwd lees je 'Laat me nooit meer los' binnen een zucht uit. De schrijfstijl is prettig en Banks heeft de sfeer en spanning goed kunnen omschrijven. Helaas waren er ook een paar minpuntjes. Er stonden onnodige fouten in de tekst, bijvoorbeeld: ‘ik zweet’ in plaats van ‘ik zweer’. Daarbij vond ik het einde een grote tegenvaller. Wel ben ik erg benieuwd naar het volgende boek waarin Kylie, de beste vriendin van Joss de hoofdrol speelt. Ik denk dat onbeantwoorde vragen hierin beantwoord zullen worden.