Recensie: Elizabeth is zoek RECENSIE

Het boek “Elizabeth is zoek” is het debuut van schrijfster Emma Healey. Eerder is dit boek uitgebracht onder de titel “Ze is zoek”. In het boek volgen we Maud. Maud lijdt aan dementie, maar er is één ding dat zij zeker weet: Elizabeth, haar vriendin, is zoek. Dit weet ze omdat het op het briefje staat in haar jaszak. En dus gaat Maud op zoek naar antwoorden en stopt zij niet voordat zij weet wat er is gebeurd met Elizabeth. Maud heeft namelijk eerder te maken gehad met een verdwijning en ergens in haar ligt het antwoord op dit oude mysterie. En terwijl iedereen om Maud heen dit mysterie uit het verleden is vergeten, kent Maud het maar al te goed…    
Hoe los je een misdaad op als je de feiten vergeet?

Interessant aan dit verhaal is dat de hoofdpersoon een andere leeftijd heeft, dan dat je normaal gesproken in boeken leest. Er worden vaak boeken geschreven over kinderen, jongeren of volwassen. Echter, dit boek gaat over een oude vrouw die lijdt aan dementie. Vooral dat laatste is intrigerend om over te lezen. Het is knap hoe schrijfster Emma Healey maakt dat je je inleeft in deze vrouw. De momenten waarop Maud dingen vergeet zijn de momenten waarop je meeleeft met haar. Healey vergeet niet enkele grappige, luchtige stukjes in het boek te verwerken, ter afwisseling aan het zware thema van dementie. 
Tijdens het boek vroeg ik mij telkens af wat voor genre ik nu aan het lezen was. Het boek geeft inzicht in hoe dementie werkt en maakt dat je je verplaatst in de persoon met dementie en hoe naar dit is. Ook gaat het verhaal soms richting het genre ‘thriller’. Je wilt weten wat er met Elizabeth is gebeurd. Meer nog wil je weten wat er nu is gebeurd in het verleden. Healey geeft de lezer steeds kleine stukjes van deze puzzel, zonder te veel weg te geven, waardoor de lezer betrokken blijft. Alle karakters in het boek zijn goed uitgewerkt. Beetje bij beetje kom je steeds meer te weten over de verschillende karakters en hoe het mysterie van toen en het mysterie van nu met elkaar verbonden zijn.

Als lezer was het spannend om steeds meer te weten te komen over de verschillende mysteries, maar ik heb geen een keer op het puntje van mijn stoel gezeten. Dit was een gemis. De schrijfstijl daarentegen was bijzonder goed. Vanwege dementie vergat de hoofdpersoon allerlei zaken, waardoor het boek veel herhaling bevatte. Dit past bij het verhaal natuurlijk, maar als lezer had je soms het gevoel dat je niet vooruitkwam. Wel voelde je bijna de pijn wanneer hoofdpersoon Maud niet op een woord kon komen, of wanneer ze haar eigen kleindochter ineens niet herkent. Dat Emma Healey dit zo puur heeft kunnen beschrijven, is bewonderenswaardig!

Kortom, "Elizabeth is zoek" is met name een aanrader als je een beeld wil krijgen over hoe dementie er in de praktijk uitziet en ook wel op zoek bent naar een mooi, enigszins spannend, verhaal.