Recensie: Ik zonder jij RECENSIE

Ik zonder jij van Kelly Rimmer laat niemand onberoerd.

Callum Roberts stoort zich aan het oogverblinde meisje dat zit te eten zonder schoenen. Als de twee aan de praat raken is het liefde op het eerste gezicht. Lilah MacDonald belandt bij Callum in bed, maar is de volgende ochtend plotseling vertrokken. Callum gaat op zoek naar deze mysterieuze dame, maar ze vertelt hem dat ze geen relatie wil. Lilah draagt een enorm geheim met zich mee dat Callums hart zal breken; ze heeft de ziekte van huffington. Toch besluit ze om met Callum op te trekken en de tegenpolen worden hopeloos verliefd op elkaar. Maar hoelang kan Lilah haar geheim bewaren voor haar soulmate?

Ondanks de prettige schrijfstijl, het bijzondere liefdesverhaal en de herkenbare momenten vond ik het in het begin moeilijk om in Ik zonder jij te komen. Ik vond het leuk dat er in het ene hoofdstuk werd verteld vanuit Callum en het andere hoofdstuk vanuit Lilah, maar ik vond de hoofdstukken veel te lang en af en toe langdradig. Gelukkig was ik erg nieuwsgierig naar wat er precies met Lilah aan de hand was, dus bleef ik telkens verder lezen. Pas als Lilahs moeder vertelt wat er met haar aan de hand is wordt het interessant. Helaas is dit een beetje op het einde van het boek. Het is bizar hoe Rimmer emoties kan overbrengen op de lezer. In het begin zijn de karakters al sterk omschreven, maar later barst ze pas echt los. De ziekte van Lilah en het traject dat zij moeten doorstaan is zo hartverscheurend. Het is onmogelijk dat je het hier bij droog houdt. Het verhaal wordt ook op een prachtige manier afgesloten, waardoor je vrede kunt hebben met het einde. Wat ik wel nog interessant had gevonden was als Rimmer wat meer vertelde over huffington en wat deze ziekte allemaal doet.  

Ik heb een beetje een haat- liefdesverhouding met Ik zonder jij. De emoties worden goed overgebracht in dit boek en ik heb nog nooit eerder gelezen over de ziekte van huffington in een roman. Kelly Rimmer is de vrouwelijke Nicholas Sparks.