Recensie: De thuiskomst RECENSIE

Erica James is zeker geen onbekende naam voor de liefhebbers van chicklits. Met bestsellers als Italiaans voor beginners en De zomer aan het meer zijn in Nederland en België al zo’n 300.000 van haar boeken verkocht. James wordt geprezen om haar verhalen over echte mensen in herkenbare situaties. De thuiskomst is de nieuwste van haar hand, over een aantal mensen dat met de koop van een nieuwe huis allemaal een volgende stap in hun leven wil zetten.

Ooit was Cholmford Hall Mews de stal van een oud landhuis, nu heeft het een nieuwe bestemming gekregen als wooncomplex. Schrijfster Jessica is een van de bewoners. Ze is pas teruggekomen naar Engeland na jaren in Griekenland gewoond te hebben. Nu haar moeder wat ouder wordt, wil ze toch liever dichter bij haar in de buurt wonen. Ook Kate en Alec hebben een van de huizen gekocht. Ze hebben nog niet zo lang een relatie, maar gaan wel al samenwonen. Vooral voor Kate is dit spannend. Ze heeft nog nooit samengewoond met een man, en zeker niet met een die twintig jaar ouder is, pas gescheiden en nog altijd een bedrijf leidt met zijn ex-vrouw. Amanda en Tony beginnen in hun nieuwe huis aan hun leven als echtpaar. Tony’s dochter Hattie is alleen niet zo blij met Amanda als haar stiefmoeder. Bij buurman Josh is onlangs de diagnose MS gesteld en hij doet er alles aan zijn familie te laten zien dat hij nog altijd voor zichzelf kan zorgen. Maar een nieuwe woning betekent niet automatisch dat je je verleden achter je laat. Zeker niet als het contact met de buren de zaken flink op scherp zet.

In de boeken van James is de hoofdrol bijna nooit voor slechts één persoon. Ook in De thuiskomst wisselt het vertelperspectief tussen meerdere personages. Allemaal hebben ze een eigen eerste hoofdstuk waarin ze geïntroduceerd worden, met hun eigen verhaallijn, familie, vrienden. Het boek begint daarmee eigenlijk vier keer opnieuw en het duurt even voor je door hebt hoe de verhaallijnen met elkaar samenhangen - en voor het boek echt op gang komt. En als je dacht dat je het daarmee gehad had… Ook die familie en vrienden van de vier hoofdpersonen kunnen ineens degene zijn vanuit wie het verhaal verteld wordt. Daarmee kun je tijdens een telefoongesprek het ene moment aan de ene kant van de lijn zitten, terwijl je het volgende moment kilometers verderop met iemand anders de hoorn erop legt. Ieder personage lijkt te vechten om zijn of haar plekje in het boek en dat maakt De thuiskomst erg vol.

Ondertussen zijn het wel de personages die de boeken van James zo leuk maken. Door hen zijn haar verhalen nooit eentonig. Er zit voor iedereen wel iemand bij die je het meeste mag en someone you love to hate. Ondertussen wordt de spanning langzaam steeds meer opgebouwd en weeft James de verhaallijnen knap door elkaar heen tot een bevredigend einde. Ook in De thuiskomst zijn de bewoners van Cholmford Hall Mews echt échte mensen, die je langzaam steeds beter kennen en van wie je meer wilt weten. Met dit boek bewijst James opnieuw dat ze met schijnbaar gemak zomaar weer een fijne roman over liefde en vriendschap kan schrijven.