Recensie: Zwarte schapen RECENSIE

Erg onderhoudend, maar niet bijzonder, bij vlagen ongeloofwaardig, en weinig diepgaand: Zwarte schapen, het nieuwe boek van CJ Lyons stelt teleur. Waar de geschetste verhaallijn veel goeds belooft, valt de uitwerking ervan tegen. Lyons probeert credits te scoren met een overbekend verhaal, dat ze combineert met bizarre verhaalelementen. Doordat haar schrijfstijl aantrekkelijk is en het verhaal enigszins boeit door de actievolle verhaallijn, vangt het boek slechts een krappe voldoende. Het gebrek aan diepgang en de overkill aan herhalingen overheersen. Want zeg nou eerlijk: moeten we écht weten dat iedereen een Glock bezit en altijd bij zich lijkt te hebben? Kun je écht in een paar dagen tijd beste maatjes worden met een chimpansee?

Lyons start haar verhaal pakkend met een scène waarbij Caitlyn in actie is. Op deze manier neemt ze de lezer direct mee in het verhaal. Helaas verkiest ze gemakkelijkheid boven originaliteit. Caitlyn, agente bij de FBI, is met haar werk bezig, wanneer ze hoort dat een oude bekende Lena, ontvoerd is. Lena’s vader Eli, die in de gevangenis zit voor moord, wil Caitlyn vragen Lena te gaan zoeken. Dit is makkelijk scoren: een meisje laten verdwijnen werkt altijd. Bovendien zorgt de vraag van de crimineel direct voor spanning. Helaas is het niet vernieuwend. Natuurlijk gaat Caitlyn, geheel tegen de adviezen van vriend Paul in, op zoek naar Lena. In de daaropvolgende dertig bladzijden laat Lyons de lezer weten dat Caitlyn zeker niet probleemloos door het leven gaat. Helaas doet ze dat met een overkill aan problematiek, waardoor het verhaal onrealistisch dreigt te worden.

Wanneer Eli voor Caitlyns ogen afgeslacht wordt door twee medegevangenen, is Caitlyn haar bron van informatie kwijt. Geïntrigeerd door de verdwijning van Lena gaat ze zelfstandig op onderzoek uit en stuit ze al snel op een gevaarlijke motorbende: de Reapers. Langzaam groeit Zwarte schapen uit tot een thriller met een spannend verhaal.

Lyons maakt haar verhaal interessant doordat ze wisselt van perspectief. Naast Caitlyn, vertellen Lena, bendelid Goose en ontvoerder Bernie hun eigen verhaal. Op die manier creëert ze een zekere vorm van spanning: de lezer weet vaker meer dan de hoofdpersonen. Helaas kan dit het verhaal niet volledig redden. Lyons houdt te krampachtig vast aan een overbekend verhaal, waarbij veel geijkte concepten aangehaald worden: Caitlyn houdt niet echt van haar man, is te druk met werk en moet haar traumatische verleden oprakelen voor deze ‘zaak’, waarbij ze midden in ‘smerige’ familiezaakjes belandt. Daarbij reikt Lyons de lezer de puzzelstukjes, maar legt ze vervolgens vrijwel direct op de goede plaats: Op bijzondere wijze lijken hoofdpersonen alles direct te vinden en uit het niets ontstaan oplossingen. Dit komt het tempo van het verhaal ten goede, maar doet afbreuk aan de geloofwaardigheid.

Ronduit bizar is de toevoeging van de wilde dieren. Bernie lijkt als een soort beschermheer van alles en iedereen die gevaar loopt door de motorbende te fungeren. Niet alleen wil hij Lena beschermen en ontvoert hij haar, ook redt hij diverse wilde dieren van de dood. Het gevolg? Lena leeft tussen de chimpansees en jaguars en sluit al snel vriendschap met aap Smokey.

Toch is Zwarte Schapen niet een boek dat je direct aan de kant zult leggen. Het verhaal wordt aantrekkelijk beschreven en de dialogen lijken levensecht. Lyons brengt nauwelijks diepgang aan in de personages, maar weet dit gebrek te compenseren door een actievol verhaal neer te zetten vol geweld en spanning. Daarbij zorgen de grote karakterverschillen tussen de meedogenloze motorbendeleden en de vredelievende Lena voor interessante plotwendingen. Helaas kiest Lyons hier wederom niet de vernieuwende kant: de wisselende rollen van de badguys en goodguys in Zwarte schapen zien we niet voor het eerst.

Met een bizar, ronduit ongeloofwaardig einde sluit Lyons het verhaal in Zwarte schapen. Ze brengt de lezer een middelmatig verhaal waarin ze duidelijk de makkelijke weg om spanning te creëren verkiest boven diepgang en kwaliteit. Zwarte schapen is een boek dat onderhoudt en spannend is. Meer niet.