• onze waardering

Recensie: Rachels verzet RECENSIE

Met Rachels verzet duikt Julie Thomas nogmaals in het leven van de fictieve Joodse familie Horowitz. Eerder deed ze dit met de roman "De jongen, de viool en de meester". De twee boeken kunnen echter afzonderlijk van elkaar gelezen worden.

In 2013 vertrekt de Australische Kobi Voigt naar Berlijn voor een sabbatical. Zijn moeder geeft hem voor zijn vertrek Hebreeuwse brieven mee, gevonden in een dressoir van haar ouders. Kobi laat de brieven vertalen in Berlijn. Het zijn brieven van een jonge Joodse vrouw gericht aan haar pasgeboren dochtertje. Ze spreekt over haar jeugd, het uitbreken van de oorlog en haar betrokkenheid bij een verzetskring in Berlijn. Bovenal spreekt ze over de liefde voor haar kind en haar keuze om haar af te staan aan een ander gezin. Kobi stippelt uit wie de auteur van de brieven is, namelijk Rachel Horowitz, en gaat op zoek naar nog levende familieleden. De inhoud van deze brieven zet de wereld van Kobi op zijn kop en werpt nieuw licht op zijn eigen familie.

Rachels verzet is op een afwisselende en tegelijkertijd chaotische manier geschreven. Er worden verschillende vormen van vertellingen gebruikt. De brieven van Rachel wisselen af met Kobi’s tijd in Berlijn. Vervolgens duik je nogmaals in het verleden, namelijk in de jeugd van Kobi’s moeder. Zij is op jonge leeftijd samen met haar ouders naar Australië geëmigreerd. Ook wisselt het vertelperspectief in het heden tussen verschillende personages. Niet alleen Kobi, maar ook zijn moeder en familieleden van Rachel zijn gebruikte perspectieven. Kortom, je wisselt niet alleen tussen het heden en verleden en tussen vormen van vertellingen, maar ook tussen vertelperspectieven.

Deze chaos wordt versterkt door het feit dat al deze onderdelen een ander effect op de lezer hebben. Waar de brieven van Rachel zeer emotioneel en hartverscheurend zijn, is de verhaallijn van Kobi in Berlijn dit veel minder. Zijn karakter is minder uitgewerkt, het verhaal is oppervlakkig en de schrijfstijl is afstandelijk en beschrijvend. Er wordt gepoogd personages verder te tillen dan de historische gebeurtenissen, maar Thomas slaagt daar niet in. Zo worstelt Kobi bijvoorbeeld met zijn seksuele geaardheid en zijn identiteit, maar vervolgens worden deze elementen nauwelijks uitgewerkt. Datzelfde geldt ook voor andere personages. Daarnaast bevatten de hoofdstukken droge dialogen en een beperkte belevingswereld. De herinneringen van Kobi’s moeder zijn dan weer zeer indringend geschreven en op hetzelfde niveau als de brieven van Rachel. De verhaallijnen verbonden met het verleden zijn duidelijk het sterkst.

De stukken uit het verleden laten dan ook zien dat Thomas wel degelijk kan schrijven. Deze hoofdstukken komen hard aan. Hiermee wordt een duistere tijd op een mooie manier overgebracht. Ook heeft ze een interessant aspect van de oorlog behandeld, namelijk de verzetskring. Hoewel Rachel fictief is, is de kring dat niet. Er bestaan al veel romans gebaseerd op gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog en met de verzetskring weet Thomas toch een nieuw element te benadrukken. Ze heeft duidelijk goede kennis van de politieke perikelen in Duitsland tijdens de jaren 30, 40 en 50 van de 20e eeuw. Door al haar personages heeft ze allerlei aspecten uit deze periode onder aandacht kunnen brengen, niet alleen Rachels verzet, maar ook het leven in communistisch Oost-Duitsland en het leven als Duitser in Australië na de oorlog. De beschrijvende en opsommende schrijfstijl van Thomas gaat goed samen met de heftige gebeurtenissen waarover ze schrijft. Je wordt toch wel geraakt dus het hoeft niet meer dramatisch gemaakt te worden dan het al is. Ook is het daarbij minder relevant dat de personages naar een hoger niveau getild worden. De invloed van de historische gebeurtenissen op personages staat hier centraal. Uiteindelijk is dat ook de hele boodschap van het boek. Ook Kobi en de andere personages in het heden zijn gevormd door de gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog als tweede en derde generatie slachtoffers.

De hartverscheurende, emotionele en indringende hoofdstukken maken de oppervlakkige verhaallijnen in het heden meer dan goed. Ook de achterliggende gedachte van het boek brengen de stukken uit het heden weer in perspectief. Uiteindelijk staan ook daar de historische gebeurtenissen centraal. Daarnaast zorgt Kobi’s onderzoek en zijn zoektocht naar overlevende familieleden voor spanning. Als lezer voel je aankomen wat hij gaat ontdekken, maar wil je toch meemaken of je gelijk hebt. Hoe dank ook, je zal de roman Rachels verzet binnen no-time verslonden hebben. En met een beetje geluk hou je er nog wat historische kennis aan over ook.

Rachels verzet

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    In de roman 'Rachels verzet' van Julie Thomas staat een jonge vrouw vlak voor de Tweede Wereldoorlog haar baby af. Voor de fans van 'Haar naam was Sarah' van Tatiana de Rosnay.

    Dr. Jakob (Kobi) Voight is kunstenaar en doceert kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Melbourne. Hij besluit een sabbatical te nemen van drie maanden en naar Duitsland te reizen. Vlak voor zijn vertrek krijgt hij van zijn moeder een dagboek dat zij heeft gevonden tussen de spullen van zijn overleden oma. Het is geschreven in het Hebreeuws en bevat prachtige pentekeningen.

    Als Kobi in Berlijn is, neemt hij het dagboek mee naar een synagoge en vraagt daar aan een geleerde die veel weet over de Shoah om het te vertalen. Terwijl hij ronddwaalt in de stad leest hij het boek en ontdekt dat het een liefdesbrief is van een moeder aan haar buitenechtelijke kind dat werd geboren in 1942. Tijdens het lezen realiseert hij zich dat hij deel uitmaakt van een ingewikkeld web dat zich uitstrekt van de tijd van de holocaust tot nu en dat nieuw licht werpt op al zijn overtuigingen.

    "Rachels verzet" onthult meer van de schrijnende geschiedenis van de familie Horowitz. Het is een los te lezen vervolg op 'De jongen, de viool en de meester'.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

  • Dubbel geluk voor Zhong - Ina van der Beek

  • Zomervacht - Jaap Robben

  • Melodie van verlangen - Anne van der Valk

Gerelateerde artikelen

  • Recensie: Het bitterzoete paradijs

  • Serpent

  • Recensie: De Kraaien 2: Kraai & Koninkrijk

Zoek in artikelen