Recensie: Belgravia RECENSIE

Eindelijk is hij daar dan; de langverwachte roman Belgravia van de befaamde schrijver Julian Fellowes, dé man achter Downton Abbey. Duizenden, zo niet miljoenen fans keken uit naar een nieuw avontuur uit de 19e eeuw van de hand van deze man. 

Belgravia is een luxe wijk in het Londen van die tijd, maar achter de gesloten deuren van deze voorname huizen vieren zoals gewoonlijk intriges en verborgen schandalen hoogtij.  Omdat we Downton Abbey zo missen, duiken we met plezier in deze wereld.

Het verhaal gaat over twee voorname gezinnen. Aan de ene kant de steenrijke graaf en gravin Brockenhurst en hun huishouden. En een paar huizen verder de 'nieuwe' adel; de heer en mevrouw James Trenchard, die hun fortuin hebben verdiend met hard werken. Deze families hebben op het eerste oog niets gemeen en gravin Brockenhurst ziet meer reden om afkeer te hebben tegen deze indringers in haar society dan vriendschap te sluiten. Toch dwingen gebeurtenissen uit het verleden haar om vriendschap te sluiten met mevrouw Trenchard want samen delen ze een groot geheim. Want wie is die Charles Pope waar de oudere generatie ineens zo enthousiast over is? De erfgenamen van deze families voelen zich duidelijk bedreigd door deze charmante man maar kunnen er maar niet de vinger op leggen wie Charles Pope is en of er daadwerkelijk gevaar dreigt. Ze gaan op onderzoek uit om hun eigen erfenis te beschermen en lijken nergens voor terug te deinzen...

Liefhebbers van Julian Fellowes hebben lang gewacht op Belgravia. Als onvervalste Downton Abbey fan zal ik waarschijnlijk nooit kunnen accepteren dat de serie tot zijn einde is gekomen, dus was ik ook verheugd toen ik hoorde dat Julian Fellowes bezig was met deze roman.  Uitgeverij A.W Bruna gaf elke maand een stukje prijs van het boek voor de mensen die niet konden wachten. Maar eenmaal in de winkel blijkt het wachten voor de andere liefhebbers de moeite waard. Want het begint al bij de voorkant; de kaft van Belgravia is een eyecatcher en straalt de elegantie uit van het tijdperk waarin het verhaal zich afspeelt. De titel staat in elegante gouden letters geschreven en in een donkerblauwe omgeving vallen de statige witte huizen van Belgravia extra op.

Het boek begint op de vooravond bij de slag van Waterloo. Die avond geeft de hertog van Wellington een groot feest waarbij James Trenchard tot zijn grote vreugde is uitgenodigd. Hoewel de avond veelbelovend begint, nadert het leger van Napoleon de stad en moeten alle mannen richting het front. De vertelling dat sommige mannen die avond daadwerkelijk in hun avondkleding sneuvelden doet me huiveren. Daarna maakt het verhaal een tijdsprong van 25 jaar en is het even opnieuw wennen aan de karakters zoals ze beschreven worden. Hoewel ik op de eerste bladzijdes uiteraard dacht dat de dochter van James Trenchard een van de hoofdpersonen zal zijn, blijkt haar moeder 25 jaar later een van de belangrijkste spelers.  De schrijfstijl van Julian Fellowes is van enige stand en hoewel het gemakkelijk wegleest, is het niet een boek wat je in één avond uitleest. 

Julian Fellowes maakt gebruik van de alwetende verteller wat voor mij persoonlijk nogal wennen is. Regelmatig moet ik even schakelen vanuit welke personage ik lees en moet ik regelmatig even teruglezen om te beseffen wie nu wat weet en vertelt.  Omdat het boek zoveel personages bevat, zowel de voorname families als het personeel, is het natuurlijk bijna onvermijdelijk om deze schrijfstijl te hanteren om zoveel mogelijk inkijk te krijgen in ieders wereld. Het maakt dat je het volledige verhaal meemaakt vanuit alle standen en oogpunten. Je bent op de hoogte van alle gebeurtenissen die tot een spannend slot komen.

Toch maakt de alwetende verteller dat het boek, ondanks de intriges, redelijk aan de oppervlakte blijft. Écht meeleven met de personages doe ik niet. Een écht kijkje in hun belevingswereld ontbreekt waardoor ik, als het boek sluit, heb genoten van de wereld, de families en tradities, maar niet emotioneel betrokken ben geraakt bij het verhaal.

Maar ik kan niet anders zeggen dan dat ik ontzettend heb genoten van Belgravia en dat het boek een must is om te lezen voor fans van historische romans en Downton Abbey. Julian Fellowes weet opnieuw een wereld te creëren waarvan je als lezer moeilijk afscheid van kan nemen.