Recensie: Het leven van Tess RECENSIE

Het leven van Tess bevat (bijna) alle tot nog toe verschenen columns van Tess die in tijdschrift Flair zijn gepubliceerd. Voor vaste lezeressen van Flair niets nieuws onder de zon dus, maar beslist een aanrader voor wie nog niet bekend is met de avonturen van Tess. Bijkomend voordeel is dat je dan niet steeds een hele week hoeft te wachten op hoe het verder gaat, maar lekker alles in één keer achter elkaar kunt lezen. In de allereerste column opent Tess met de zin: “Ik heb misschien wel het saaiste leven dat je je kunt voorstellen.” Misschien dacht ze dat dit op dat moment werkelijk waar was, maar had ze dat maar afgeklopt op ongeverfd hout… Want over Het leven van Tess kun je van alles zeggen, maar saai is het geen moment. Wat je zeker van haar verhalen kunt leren, is dat wat er ook gebeurt, je altijd jezelf nog hebt!

Een scheiding, proberen het contact met ex Onno goed te houden in het belang van zoontje Jonas, problemen op het werk, werkloosheid, een nieuwe baan, een flirt met haar huisarts, een flirt tussen haar moeder en haar ex-schoonvader, een nieuwe liefde, problemen met de nieuwe liefde, jaloezie, stiefmoeder zijn, relatietherapie, gevoelens voor ex Onno, gevoelens tégen ex Onno, zwanger willen worden, verhuizingen, een beste vriendin op wie ze altijd kan bouwen maar die ze ook weleens achter het behang zou willen plakken, de nieuwe liefde van ex Onno… Zomaar een opsomming van wat er voorbij komt in de columns en dus ook in het roerige leven van het hoofdpersonage. Het is niet altijd even makkelijk om Tess te zijn te midden van dit alles en dan moet ze ook nog zoontje Jonas – wiens opmerkingen soms voor de nodige vertedering zorgen - vrolijk en positief door al deze ontwikkelingen heen loodsen. Maar ze omschrijft alles met verve en veel zelfspot, en haar verhalen zullen voor velen een feest der herkenning zijn.

Tess is een vrouw die veel pech heeft en er overkomt haar veel ellende. Maar daarnaast is ze ook gewoon iemand die niet altijd de beste en meest handige keuzes maakt in het leven. Er zijn maar weinig columns waarin het écht lekker gaat met haar, waarin ze alles op de rit heeft. Er is altijd wel wat. En gelukkig maar, want anders zouden we misschien wel in slaap vallen bij het lezen van haar schrijfsels. Toch vraag je jezelf als lezer wel eens af: zou die vrouw nou nooit een weekje hebben waarin het leven gewoon maar een beetje voortkabbelt en er niets opzienbarends aan de hand is? Het is, zoals uit de opsomming van onderwerpen hierboven wel kunt opmaken, allemaal een beetje veel. Dat valt vooral op in boekvorm: als je de columns in het tijdschrift leest zit er natuurlijk telkens een week tussen. Tess is goudeerlijk over alles wat ze meemaakt en ook over haar eigen rol daarin. De schrijfstijl kenmerkt zich door eenvoud, een vleugje humor, en de actieve vorm waarin wordt geschreven - inclusief hele conversaties - maakt dat je het gevoel hebt dat je erbij bent als lezer. 

Frustrerend is dat achter de naam van schrijfster en hoofdpersoon Tess Bleeker een bekende schrijfster schuilgaat… we willen natuurlijk dolgraag weten wie dat is! Zou het verschijnen van de columns in boekvorm geen mooi momentje zijn voor de bekendmaking?