Recensie: Als de passie wint RECENSIE

'Hoewel zijn verloofde Elizabeth hem vier jaar geleden voor het altaar liet staan, is Marcus Ashford, Earl of Westfield, haar nooit vergeten. Als hij erachter komt dat ze inmiddels weduwe is en gevaar loopt, is Marcus vastbesloten haar te veroveren.' Zo luidt een deel van de omslagtekst van  Als de passie wint. O leuk, een romantisch drama met een vleugje detective hoor ik je nu denken, maar dat is toch niet helemaal het genre van dit boek.

Het verhaal speelt zich af in de achttiende eeuw in Engeland, waar Marcus Ashford en Elizabeth Hawthorne tot de hogere kringen van de bevolking horen. Elizabeth is een eigenzinnige, koppige, jonge vrouw die weet wat ze wil en zich niet zomaar van de wijs laat brengen. Haar man is onder verdachte omstandigheden om het leven gekomen en heeft haar zijn logboek nagelaten. Al snel wordt duidelijk dat iemand op zoek is naar dit logboek en er heel wat voor over heeft om dit in handen te krijgen.

Marcus werkt voor 'het Bureau' en is een soort geheim agent, maar is daarnaast een razend populaire vrijgezel in de hogere kringen en staat bekend om zijn reputatie als vrouwenverslinder. Marcus is vastberaden om ervoor te zorgen dat Elizabeth niets overkomt en om haar ondertussen voor zich terug te winnen. Lukt dit niet goedschiks, dan maar kwaadschiks.

Als je begint aan Als de passie wint, ontdek je al snel dat er een sterke seksuele spanning in het verhaal zit. Toch moet ik zeggen dat ik enigszins verbaasd en misschien ook wel een beetje geschokt was toen ik bij hoofdstuk vijf aankwam en Marcus aan Elizabeth alle hoeken van de kamer laat zien. Er waren niet echt aanwijzingen dat het om een erotisch getint verhaal ging en Day gebruikt hierbij een erg directe, misschien zelfs wel 'platvloerse' manier van schrijven die niet aan iedereen is besteed.

Zelf ben ik, als het aankomt op erotisch getinte romans, meer gecharmeerd van de schrijfstijl van bijvoorbeeld een Jennifer Probst (auteur van onder andere het Huwelijkscontract) die net iets meer de nadruk legt op het romantische verhaal en in de erotische passages wat minder gebruikt maakt van woorden als neuken, pik en lul. Waar de erotische passages bij een Probst juist een toevoeging zijn aan het verhaal, merkte ik dat ik bij Day juist een beetje door deze passages werd afgeschrikt en mijn aandacht verslapte/ik niet meer echt in het verhaal zat (bij dit onderwerp lijkt alles een ongelukkige woordkeus...). Eerlijk gezegd erg jammer, want in de basis is Als de passie wint een mooi en romantisch liefdesverhaal waarin Marcus en Elizabeth een tweede kans krijgen om hun relatie nieuw leven in te blazen. Langzaam aan groeien ze naar elkaar toen en weet Day met haar toch best aangename schrijfstijl te boeien en ook de spanning op te voeren doordat de hoofdpersonen stapje voor stapje ontrafelen wie er achter de bedreigingen en aanslagen op Elizabeth zit en wat voor waardevolle informatie er in het logboek van Hawthorne staat. Je voelt je als het ware een detective die met hen mee speurt en probeert om de waarheid te achterhalen. 

Wat mij betreft is Als de passie wint niet echt een aanrader tenzij je van een erotische roman houdt, waarbij er niet om de feiten heen wordt gedraaid en je een direct taalgebruik wel kunt waarderen.