Recensie: Meryl Streep - De geboorte van een icoon RECENSIE

Meryl Streep staat al jaren hoog in de lijst van meest bewonderde Hollywood sterren, schitterde in een tal van theaterstukken en films uit uiteenlopende genre's en is bovendien nog altijd een prachtvrouw, ook nu is ze de zestig al gepasseerd is. Ze werd zestien keer (!) genomineerd voor een Oscar en won er drie voor haar prestaties op het witte doek. Reden genoeg om nieuwsgierig te zijn naar haar levensverhaal en geïnspireerd te raken door dit icoon. Michael Schulman schreef een biografie over Meryl Streep met de ondertitel 'de geboorte van een icoon'.

Op de kaft prijkt een oude close-up uit haar jongere jaren en een gouden band met haar naam in zwarte letters. Simpel, maar mooi. Op een van de eerste bladzijdes prijkt een mooie quote van Meryl Streep waardoor je als lezer meteen meegenomen wordt in haar wereld. Het boek zelf is ingedeeld met hoofdstukken die de namen hebben van karakters die Meryl Streep gespeeld heeft; op die manier neemt de schrijver je mee door de tijd tot aan het moment dat ze haar eerste Oscar won in 1980. Het begin dus helemaal op de middelbare school waar langzaam Meryl's passie voor rollen spelen aan het licht komt. Het verhaal van Meryl wordt verteld door allerlei mensen die haar destijds hebben gekend of hebben meegemaakt. Vervolgens springt het verhaal via een opleiding uitsluitend voor vrouwen naar haar theateropleiding in Yale, waar ontzettend veel namen worden genoemd en toneelstukken waar ik nog nooit van heb gehoord. Van daaruit wordt haar weg naar de filmwereld beschreven. 

De schrijfstijl van Michael Schulman vind ik verwarrend. Er wordt afgewisseld tussen een vertellende vorm, anekdotes en quotes van andere mensen waarbij ik geregeld even moet schakelen om te begrijpen wie er aan het woord is. En de grote afwezige verteller in dit hele verhaal blijft Meryl Streep zelf. Er wordt ontzettend veel verteld over de mensen die zij tijdens haar carrière heeft ontmoet, waarvan vijfenzeventig procent onbekend is. Liefdes, ruzie's en onenigheden met regisseurs en het verloop van het onderwijs op Yale worden uitvoerig besproken. Bovendien worden er toneelstukken uit de doeken gedaan die Nederland in alle waarschijnlijkheid nooit hebben bereikt en dat alles maakt het regelmatig taaie kost om te lezen. Maar bij elk hoofdstuk heb ik opnieuw de hoop dat het toch interessant wordt voor een theaterleek en ik worstel me door het boek heen.

Als ik op internet meer informatie zoek over de biografie Meryl Streep. De geboorte van een icoon, stuit ik op een artikel waarin wordt beschreven dat Micheal Schulman Meryl Streep nooit heeft gesproken over dit boek en zijzelf hier geen medewerking aan heeft verleend. Sterker nog; Meryl Streep heeft zelfs aangegeven het niet te willen lezen. En eerlijk gezegd, na het lezen van het boek kan ik dát wel begrijpen. Er wordt een hoop verteld over de mensen om haar heen en hun perspectief en bevindingen over Meryl Streep, er wordt veel gespeculeerd over hoe zij gedacht moet hebben over haarzelf en haar positie in het theater en de filmwereld maar alles blijft voor mijn gevoel aan de oppervlakte. 

Ik ging dit boek lezen met de verwachting de echte Meryl Streep beter te leren kennen; haar ideeën, haar wensen en haar idealen. En hoewel ik nu inderdaad meer weet over haar carrière en alle mensen die zij heeft ontmoet op haar weg naar de top, blijft de echte Meryl Streep nog altijd een mysterie. Ik kan me voorstellen dat (Amerikaanse) fanaten die al jaren in de theater en film-wereld meedraaien dit boek als een aanvulling beschouwen in hun repertoire over bekende Hollywood-sterren maar ik betwijfel of het in Nederland voet aan de grond zal krijgen.