• onze waardering

Recensie: Frank en wij RECENSIE

M.M. Banning – Mimi voor intimi – schreef decennia geleden welgeteld één roman die zo goed verkocht dat ze er jaren van kon leven. Sindsdien heeft ze zich teruggetrokken in haar villa, waar ze met haar zoontje Frank een afgeschermd kluizenaarsbestaan leidt. Daar komt verandering in als ze wordt opgelicht en ze haar fortuin kwijtraakt. Om geld te verdienen waagt ze zich na al die jaren aan haar tweede mogelijke bestseller. Haar redacteur stuurt de jonge assistente Alice naar haar landgoed om haar daarbij te helpen.

Hoewel ze alles behalve met open armen wordt ontvangen, valt de zorg voor de negenjarige Frank al gauw op Alice’s schouders. En aan Frank heeft ze haar handen meer dan vol. Het excentrieke einzelgängertje heeft zijn eigen gebruiksaanwijzing: hij is het gelukkigst wanneer hij zijn jaren ’30 outfits draagt, zijn eindeloze feitenkennis kan delen en vooral wanneer hij en zijn spullen niet door vreemden worden aangeraakt. Terwijl ze het leven van ongelukkenmagneet Frank in goede banen probeert te leiden, moet Alice intussen ook nog zorgen dat Mimi’s – mevrouw Banning voor Alice – boek voor de deadline af is. Houden Alice, Frank en Mimi het zolang met elkaar vol?

Al mijn lievelingsboeken hebben één ding gemeen: alle hebben een sociaal onaangepast hoofdpersonage. Of ze nou autistisch of gewoon chronische mopperkonten zijn, personages die afwijken van de sociaal wenselijke norm zijn mijn lievelings. Dat Frank en wij zichzelf een ‘aanrader voor fans van Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht en Het Rosie project’ noemt, maakte voor mij direct duidelijk: dit boek MOET ik lezen.

Frank en wij is een interessant verhaal. De onderlinge verhoudingen, de motieven achter het gedrag van bepaalde personages en de opvallende bijpersonen maken dat je door het verhaal vliegt. Gedurende het hele boek blijf je je bij nieuwe ontwikkelingen afvragen waarom personages doen wat ze doen en welke achterliggende gebeurtenissen ervoor hebben gezorgd dat de personages zijn wie ze zijn.

Julia Claiborne Johnson heeft vooral met Mimi en Frank twee zeer interessante personages tot leven gewekt. Hoewel je Mimi in eerste instantie zult verafschuwen omdat ze zo onbegrijpelijk bot is, geeft Julia gedurende het verhaal genoeg stukjes informatie vrij waardoor Mimi steeds menselijker wordt. Frank blijft op sommige punten nog wat mysterieus, niet alle vragen die ik had worden beantwoord. Maar hij is in ieder geval geen cliché, maar een uniek jongetje en het stralend middelpunt van het verhaal.

De enige persoon waar ik niet zoveel mee had, was Alice. En dat is jammer, want het verhaal wordt vanuit haar verteld. Alice is soms hysterisch, misplaatst arrogant, heeft oogkleppen en geen ruggengraat maar is vooral soms ronduit onbeschoft. Dat komt deels door hoe ze beschreven is, maar ook deels door de vertaling. Dat Alice Frank keer op keer ‘dat joch’ blijft noemen maakt haar absoluut niet sympathiek, een klein maar dodelijk misstapje in de vertaling. Bovendien is Alice’s obsessie voor wie de vader van Frank is – en het feit dat ze vervolgens doodleuk dagelijks met de hoofdverdachte het bed in duikt in het huis van haar baas – simpelweg ongepast.

Dat ik Alice niet zo leuk vond, zorgt ervoor dat ik Frank en wij ook minder indrukwekkend vind. Alice is als een soort noodzakelijk kwaad om doorheen te komen om de fijne, lieve, ontroerende en lachwekkende momenten met Frank te bereiken. Maar zelfs als Alice anders was geschreven, had het verhaal zich niet kunnen meten aan het geweldige Het wonderbaarlijke voorval van de hond in de nacht en Het Rosie project. Hou je van dat soort boeken, dan zal Frank en wij je ook vermaken. Stel alleen je verwachtingen iets bij.

Voor mij was er iets teveel ellende en was het einde iets te open en abrupt om het verhaal een ‘feelgoodroman’ te kunnen noemen. Maar ik ben wel een beetje gehecht geraakt aan Frank en vraag me toch wel af hoe het hem zal vergaan. Stiekem hoop ik daarom toch dat Julia Claiborne Johnson een vervolg zal schrijven op Frank en wij. Want ondanks dat dit verhaal wat zwakke plekken vertoont, zou ik graag weten hoe het verder gaat met Frank, Mimi en – opvallend genoeg – Isaac, Mimi’s redacteur en Alice’s baas. En een verhaal waarvan je na afloopt had gewild dat het nog wat langer was doorgegaan… dat is toch de moeite waard om te lezen. 

 

Frank en wij

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    ‘Frank en wij’ is een perfecte roman voor fans van ‘Het wonderlijke voorval met de hond in de nacht’ van Mark Haddon, ‘Wij’ van David Nicholls en ‘Het Rosie project’ van Graeme Simsion! M.M. Banning – Mimi voor intimi – heeft zich teruggetrokken op haar landgoed in Bel Air. Ze heeft ooit een bestseller geschreven maar nu is ze blut: malafide bankiers zijn er met haar fortuin vandoor gegaan. Voor het eerst sinds tijden moet ze een nieuw boek schrijven. En om ervoor te zorgen dat ze zich aan haar deadline houdt, stuurt haar redacteur een jonge assistente, Alice. Wanneer Alice aankomt, wordt ze direct aan het werk gezet. Ze moet op Frank passen, Mimi’s negenjarige zoon, die zich kleedt als een jarendertigfilmster en weinig vriendjes heeft. Hij is autistisch. Terwijl ze Frank beter leert kennen, vraagt ze zich af waar zijn vader is. Mimi probeert achter gesloten deuren te schrijven, maar het wil niet vlotten. Aan Alice de taak Mimi te helpen met haar boek… ‘Frank en wij’ is een mooie roman van Julia Claiborne Johnson. Vele enthousiaste lezersreacties! ‘Ik vond het geweldig. Grappig en hartverwarmend.’

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • Vrije woorden - Evan Roxanne Ramzipoor

  • Recensie: De nacht van de begijnen

  • Dagboek van een bezeten bruid

Zoek in artikelen