Recensie: Judas kus RECENSIE

Sinds 2011 kunnen we niet meer om Linda Jansma heen die ondertussen acht thrillers op haar naam heeft staan en nog meer prijzen en nominaties heeft ontvangen. Zo heeft ze de schaduwprijs gewonnen met Caleidoscoop en stond ze met dit boek op de longlist van De Gouden Strop, won ze met Houvast de derde prijs bij de Crimezone Thrillerawards en stond ze met zowel Tweestrijd als Verbroken op de longlist van De Diamanten Kogel. Van Verbroken zijn inmiddels ook de filmrechten verkocht aan Incredible Film die onder andere De ontsnapping van Heleen van Rooyen verfilmden, wanneer de film echter in productie gaat is jammer genoeg nog niet duidelijk.
En dan is daar nu pareltje nummer negen: Judas kus.

Judas kus gaat over twee ogenschijnlijk verschillende gezinnen, die beiden worden achtervolgd door hun verleden. 
Marcus en Barbara wonen met hun twee dochters Robin en Puck in Ferwerd, waar Marcus huisarts is en Barbara in de plaatselijke bibliotheek werkt. Wanneer Barbara op een dag haar hond uitlaat in het bos, staat er een man op een afstand naar haar te kijken. Vanaf dat moment duikt deze man steeds vaker op in haar omgeving gevolgd door vreemde bedreigende telefoontjes waarin hij duidelijk maakt dat hij meer over haar verleden weet dan haar lief is.

Annelien is getrouwd met Timo en samen hebben ze een zoontje van elf maanden en een tienerdochter, Daniëlle, uit een eerder huwelijk van Timo. Timo zijn vrouw heeft zelfmoord gepleegd nadat hun dochter Marit was overleden aan een nieraandoening waarvan Timo Marcus, die in die tijd chirurg was in het ziekenhuis, de schuld geeft. Kort na het overlijden kruist het pad van Timo wederom dat van Barbara en Marcus en ziet hij iets waarmee hij jaren later besluit om Marcus te chanteren.

Het boek is opgedeeld in drie delen waarbij Jansma begint met een stukje 'toen', een stukje 'nu', een krantenartikel en daarna een citaat wat iets zegt over het deel dat komen gaat. In de verschillende hoofdstukken wisselt Jansma daarnaast van perspectief tussen de drie verschillende vrouwelijke hoofdpersonen.
In het eerste gedeelte maak je vooral kennis met de verschillende hoofdpersonen en worden de gebeurtenissen uit het verleden geïntroduceerd, maar is alles nogal mysterieus en nog niet erg samenhangend wat ervoor zorgt dat je interesse gewekt wordt en je graag wilt uitvinden wat er nu precies aan de hand is en hoe alles in elkaar zit. 
In het tweede gedeelte wordt de spanning opgevoerd door het verhaal wat te verdiepen en doordat er verbanden ontstaan maar je nog net niet alles weet. De mysterieuze stalker van Barbara duikt steeds vaker op, belt haar op en laat zelfs iets achter in huis. Marcus krijgt vreemde telefoontjes en lijkt ergens bij betrokken wat niet in de haak is en Annelien probeert uit te vinden waarom Timo contact heeft met vreemde mannen.

In het derde en laatste gedeelte vallen alle puzzelstukjes langzaam op zijn plaats en volgt de ontknoping. Het wordt duidelijk wie de mysterieuze stalker van Barbara is en waarom hij het op haar en Marcus gemunt heeft.

Zelf ben ik een groot Linda Jansma fan en heb ik al haar eerdere boeken gelezen. Jansma is een kei in het schrijven van realistische, toegankelijke en razend spannende thrillers, die je niet neer wilt leggen. Het leuke aan de boeken van Jansma is dat geen enkel boek hetzelfde is en de thema's die ze aansnijdt heel divers en vaak ook actueel zijn. Ik was dan ook erg enthousiast toen ik Juda skus thuis op de mat kreeg en ben vol enthousiasme gaan lezen.

En wat heb ik genoten van Judas kus, persoonlijk vond ik het een van de betere thrillers van Jansma. Vooral de opbouw van het boek is erg sterk: precies op de juiste momenten wordt er van perspectief gewisseld of wordt er een extra tipje van de sluier opgelicht. Hierdoor kom je steeds een stapje dichter bij de waarheid en blijft de spanning en het mysterie optimaal. Waar ik bij andere boeken van Jansmasoms al een beetje kon raden hoe de vork in de steel zat, waren de beweegredenen van de hoofdpersonen nu lange tijd niet echt duidelijk voor me.

Daarnaast vond ik het bij dit boek erg gemakkelijk om me te identificeren met de hoofdpersonen wat bij andere boeken soms wat lastiger was. Een erg leuke toevoeging vond ik de citaten voor elk deel die, vooral als je ze achteraf nog eens leest, erg passend zijn bij de hoofdstukken die volgen en ook stiekem wel wat prijsgeven.