Recensie: Meidoorn en Grim 1 - Dromerspoel RECENSIE

“Ik wachtte op de dood. Dacht na over hoe vreemd de menselijke aard was.” Auteur Juliet Marillier, bekend van Zeven wateren brengt met Dromerspoel het eerste boek in de serie Meidoorn en Grim uit. Ze schrijft een verhaal boordevol spanning, romantiek en haat. Dat gecombineerd met een laagje fantasie en een vleugje wraak zorgt voor een aantrekkelijk verhaal dat bijna echt lijkt te kunnen. Bijna, maar niet helemaal. Marillier bewijst met Dromerspoel de fantasylieflover en de fantasyhater een dienst: het verhaal dient beide groepen, maar hoort tegelijkertijd eigenlijk nergens bij. Niet fantasy genoeg voor de echte fantasywereld, maar iets te veel fantasy voor de gewone wereld.

Marillier plaatst de lezer vanaf de eerste bladzijde in een sprookjesachtige wereld. Lady Meidoorn zit een aantal jaar vast in een bewaakte gevangenis wanneer haar proces op midzomer plaats zal vinden. Helaas hoort ze de avond voor haar zaak dat ze vermoord zal worden. Die nacht komt elf Conmael bij haar en weet haar vrij te krijgen. Ze moet hem beloven nar Dalriada te gaan en daar zeven jaar lang haar gave voor het goede in te zetten. Ze mag geen vraag om hulp weigeren en ze mag geen wraak zoeken. Meidoorn stemt toe, ontsnapt en vlucht. Medegevangene Grim vlucht met haar mee. Samen gaan ze naar het land van prins Oran. Daar zal ze haar rol als genezer op zich nemen.

Prins Oran moet een gearrangeerd huwelijk aangaan. Hij zal moeten trouwen met meisje Flidais. Na correspondentie via brieven lijkt hij zowaar verliefd geworden te zijn op deze jonge vrouw en haar hond. Echter, wanneer ze arriveert, lijkt ze in niets op het karakter dat hij aan dacht te treffen. Hij begint te twijfelen aan het huwelijk, maar weet dat hij niet meer terugkan.

Uitermate goed gekozen zijn de drie verschillende perspectieven van waaruit Marillier de lezer het verhaal vertelt. Allereerst komt de stoere, harde, op wraak beluste Meidoorn aan het woord. Haar volledig uitgewerkte karakter vormt een schril contrast met de hoofse prins Oran. Zijn karakter is uiterst zacht en vroom, hier en daar overdreven. Wie de hoofdstukken vanuit Oran leest, waant zich in de wereld van de ridderromans met daarin de hoofse ridders en hun dames. Een derde perspectief wordt gevormd door Grim, de reus in het verhaal. Waar Meidoorn en Oran in zekere mate erudiet overkomen, mist dit geheel bij Grim. De uitwerking van dit personage ondersteunt deze karaktereigenschap: halve zinnen en gedachten sieren zijn hoofdstukken. Bijzonder is dat zijn karakter direct voor sympathie zorgt bij de lezer. Bovendien zorgen de contrasten tussen de personages voor een interessant verhaal. Waar hoofdstukken diverse situaties hervertellen, worden de gebeurtenissen anders door de verschillende ervaringen van de hoofdpersonen.

Marillier plaatst deze personages in het midden van een boeiend plot. Uiterst gedetailleerd en met een laag verhaaltempo vertelt de auteur over Meidoorns ontsnapping, haar reis en haar werk in het gebied van prins Oran. Tegelijkertijd beschrijft ze het leven van Oran en zijn toekomstige vrouw, alle details incluis. Daarbij brengt ze gedurende het verhaal diverse mysterieuze elementen in, die ervoor zorgen dat het verhaal interessant blijft vinden. Helaas weet Marillier het verhaal niet geheel onvoorspelbaar te houden. Halverwege het verhaal laat ze vermoedens ontstaan, om die vermoedens vervolgens – geheel volgens verwachting – uit te laten komen.

Wie een heus fantasyboek verwacht, komt met Dromerspoel wellicht niet volledig aan zijn trekken. In het overgrote deel van het boek overlaadt ze de lezer niet met fantasie-elementen. Een elf en een druïde lijken het werk te moeten doen. Dit verandert naarmate het verhaal het einde nadert. De laatste vijftig pagina’s ademen fantasy.

Met een zeer voorspelbaar, maar toch aantrekkelijk slot rondt Marillier het eerste boek van Meidoorn en Grim af. Echter, haar afronding hoeft geen definitieve afronding te zijn. Te veel verhaaleindjes zijn niet aan elkaar geknoopt en te veel vragen zijn gebleven om het verhaal van Meidoorn, Grim en Oran af te ronden. Dromerspoel vraagt om een tweede deel.