• onze waardering

Recensie: De nedergrim RECENSIE

Tristan blijkt een goede ridder te zijn. Hij vecht voor zijn machtige heer wanneer hij erachter komt dat zijn heer louter meer gebied en meer macht wil hebben. Na een verloren strijd besluit Tristan met zijn paard Juniperus te vluchten. Hij ontmoet Vithrick, de man die hem vertelt over de Nedergrim. Al snel ontdekken ze dat het monster Nedergrim nog leeft. Samen gaan ze de strijd aan. “Want voordat ze dat dorpje konden redden en daarna het koninkrijk en ten slotte de hele wereld, moesten ze eerst elkaar redden.”

Matthew Jobin start met De Nedergrim een nieuwe jeugdserie in de fantasiewereld. Hij neemt je mee in de wereld van de tovenaars en de Nedergrim. Op de voorkant prijkt een veelbelovende sticker: “voor fans van De Grijze Jager”. Helaas haalt Jobin met De Nedergrim het niveau van Flanagan niet. Het boek bevat een aantrekkelijk verhaal vol spannende gebeurtenissen, maar mist de magie die een boek speciaal kan maken.

Na een verhalend, bijna sprookjesachtig proloog waarin Jobin het leven van Tristan in vogelvlucht uiteenzet, neemt hij de lezer mee naar het leven van Edmond, Katherine en Tom. De 14-jarige Edmond slijt zijn dagen op het land en als werknemer in de kroeg van zijn vader. In zijn vrije tijd leest hij, tot ergernis van zijn vader, veel boeken over magie. Wanneer hij op een dag met Katherine en Tom naar Noordeind gaat voor een feest, hoort hij dat daar op mysterieuze wijze mensen en dieren verdwijnen. In een van zijn boeken leest hij dat de Nedergrim wellicht achter deze verdwijningen zit. Jaren daarvoor zou de Nedergrim door Tristan, Vithrick en de vader van Katherine, John, zijn verslagen, maar Edmond twijfelt. Wellicht is de Nedergrim terug. Wanneer zijn broer op een dag verdwijnt, kan hij niet anders dan op onderzoek uitgaan. Samen met Katherine en Tom gaat hij, met de kennis vanuit de boeken, op jacht naar de Nedergrim.  

Jobin grijpt in De Nedergrim alle middelen om het verhaal aantrekkelijk te maken. Hij hanteert een hoog verhaaltempo waarbij de ene gebeurtenis nog niet afgelopen is en de andere gebeurtenis al staat te wachten. Met het wisselende vertelperspectief creëert hij de mogelijkheid extra spanning op te bouwen. Precies op het juiste moment wisselt hij tussen Katherine, Tom en Edmond en laat hij open plekken in het verhaal ontstaan. De daarbij prachtige dialogen maken het verhaal, ondanks alle fantasie en magie, tot een boeiend en begrijpelijk geheel en de uiterst gedetailleerde, soms zelfs filmische scènes maken het verhaal makkelijk voor te stellen. Dit alles verwerkt hij in een origineel en boeiend verhaal waarbij de gebeurtenissen vernieuwend en grotendeels verrassend zijn.

Helaas lijkt daarmee ook alles gezegd. Jobin trekt de lezer niet écht mee in het verhaal. Waar De Nedergrim bijzonder veel dialogen en acties bevat, mist het boek beschrijvingen van gedachtegangen. Jobin legt de nadruk op de gebeurtenissen, maar verzaakt daarbij het innerlijk van de hoofdpersonages te beschrijven. Met Tom, Katherine en Edmond resteren drie jongeren die laveren in een bijzonder verhaal, maar die door het gebrek aan diepgang niet écht worden. Daarbij wankelt Edmonds karakter. De uitspraken en het gedrag van de veertienjarige erudiete jongen conflicteren regelmatig met zijn leeftijd. Tegelijkertijd schenkt Jobin bijna geen aandacht aan Tom en Katherine. Waar de personages door hun familiegeschiedenis in de basis interessant zijn, verliezen ze veel kracht door het gebrek aan uitwerking. Als lezer wil je graag weten waarom de jongeren zo zijn en wat ze drijft. Helaas blijft het antwoord uit. De actie in het verhaal moet nu eenmaal winnen.

Waar de grote hoeveelheid gebeurtenissen in de eerste plaats een positieve uitwerking op het boek lijken te hebben, kan al snel geconstateerd worden dat de uitwerking niet louter positief is. Er gebeurt zoveel in het boek, dat het voor Jobin onmogelijk wordt alles goed en zorgvuldig uit te werken. De opvoering van de mysterieuze man, de acties tegenover de Nedergrim, de reis van de jongeren, de stem die Edmond toespreekt: alles wordt benoemd, maar niets lijkt echt te landen in het verhaal. De elementen krijgen simpelweg te weinig aandacht. Een rechtstreeks gevolg is dat de lezer een gelaten leeshouding krijgt. Niemand gaat actief opzoek naar de oplossingen en niemand denkt mee met Edmond. Het verhaal lijkt iedereen te overkomen.

Helaas brengt Jobin met De Nedergrim niet de gehoopte magie. Waar het spannende verhaal en de personages voldoende perspectief bieden voor een goed verhaal, wordt dit niet bereikt door de missende diepgang en rust. Toch maakt de spanning in het verhaal je nieuwsgierig en daagt het je uit het tweede deel, De Skyllers, te lezen. Wellicht volgt de diepgang daar!

 

De Nedergrim

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Iedereen in Moorvale is ermee opgegroeid: de legende van de dappere ridder Tristan en de magiër Vitrick, die in een heftige strijd de kwaadaardige Nedergrim verslagen hebben. Nu trekt er opnieuw een donkere schaduw over het dorp. Eerst verdwijnen er dieren, dan zelfs kinderen. De grootste vrees van de dorpelingen lijkt werkelijkheid te worden - de Nedergrim is terug!
    Ook Edmonds broertje wordt vermist. Wat moet Edmond doen om zijn broertjes leven te redden? Hij en zijn vrienden trekken ten strijde tegen het kwaad en worden tot het uiterste op de proef gesteld.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • Recensie: Nedergrim 2 de skyllers

Zoek in artikelen