Recensie: My streetfood kitchen RECENSIE

Op het eerste gezicht is het receptenboek van Jennifer Joyce “My Streetfood Kitchen” een plaatje! Heel aantrekkelijk vormgegeven, want de foto’s zijn heel mooi. Je krijgt er gelijk zin in.

Jenniffer Joyce wil je met “My Streetfood Kitchen” meenemen op een wereldreis, die zijzelf gemaakt heeft. Ze heeft er ook twee jaar over gedaan om dit boek samen te stellen. De beste manier om een land te leren kennen vindt Joyce, is het eten op de straat proeven. Ze neemt ons mee naar de Verenigde Staten, Zuid Amerika, o.a. naar Mexico, de Mediterrane landen, het Midden Oosten, China & Taiwan, Japan & Korea, Zuidoost Azië en India. Daar komen dan 150 wereldgerechten uit en dat is eigenlijk een beetje overweldigend.

Het lastige van de recepten is eigenlijk dat Joyce het streetfood genoemd heeft, maar de gerechten niet allemaal als zodanig overkomen. Streetfood is in mijn optiek kant-en-klaar eten, dat je koopt bij een stalletje of een food truck ergens onderweg. Eten, kleine porties of makkelijke hapjes, dat je mee kan nemen en al lopend op kan eten. Als je van streetfood een hele maaltijd wilt maken, wat is dan het voorgerecht en wat is het hoofdgerecht? Je zult er bovendien dan allicht wat bij moeten doen, met name groenten en in veel van de gevallen wat rijst of zoete aardappelen ofzo.

Ik heb dus een etentje in de tuin gegeven voor vrienden en daar een soort “tapas”-idee maaltijd geserveerd. Allemaal kleine gerechten, zodat je je bord gewoon met allerlei lekkere dingen kunt vullen.

Sticky Buffalo wings; piri-piri garnalen; filodeeg hapjes met feta; de knolselderij salade, Allemaal toppers. De Tsukune-kipballetjes in teriyakisaus een recept op blz 189 waren mijn favorieten. Ik werk niet vaak met kipgehakt, maar in de keukenmachine is het heel snel te maken en ik vond het heerlijk mals en vol van smaak.

Als nagerecht heb ik de taartjes met perzik en framboos geserveerd. Ik ben eigenlijk niet zo’n goede bakster, maar het was een goed recept, dat ik een klein beetje heb aangepast, aangezien ik de taartjes niet heb bedekt met een deegdekseltje. Ik vond het leuker om het fruit goed te zien. Vrolijker als het op tafel komt.

Ik kon de recepten goed volgen, maar ik moet wel opmerken, dat de hoeveelheden behoorlijk groot zijn. De recepten zijn merendeels voor 4 tot 6 personen, maar zelfs dan is het veel. Als je dus maar met 2 personen bent, moet je alles aan gaan passen.

Het is echter een heerlijk boek om eens van alles en nog wat uit te proberen. Aan keuzes geen gebrek. Aanrader!