Recensie: Vrees het duister RECENSIE

Brigid Quinn is terug in de bloedspannende thriller Vrees het duister van Becky Masterman. Deze gepensioneerde vrouw die bekend werd in het boek route 66 killer maakt haar dagen vol met haar bezigheden als privédetective. Ze accepteert een klus om te onderzoeken of de verdronken zoon van een echtpaar uit hun kerkgemeenschap wel echt verdronken is. Ondertussen besluit ze samen met haar man Carlo om haar nichtje Gemma-Kate tijdelijk in huis te nemen. Langzaamaan raakt Brigid het onderscheid tussen werkelijkheid en fictie kwijt en komt ze terecht in een gevaarlijk onderzoek.

Vrees het duister is het tweede boek van Becky Masterman en tevens het vervolg op route 66 killer. Ondanks dat het een vervolg is, is het boek goed als een op zichzelf staand verhaal te lezen en merk je niet dat er informatie ontbreekt. Af en toe wordt er een verwijzing naar het vorige boek gemaakt, waardoor je dus kunt opmaken dat er een verhaal aan vooraf gaat, maar dit zorgt er niet voor dat het verhaal in Vrees het duister onduidelijk wordt.

In het begin van het verhaal is het verhaal een beetje langdradig waardoor het lezen niet echt wil vlotten, maar na een aantal pagina’s wil je alleen maar doorlezen om zo snel mogelijk alle puzzelstukjes passend te krijgen. Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Brigid en dit is zo levensecht gedaan dat je af en toe zelf het idee krijgt dat je paranoia bent. Bovendien is Brigid niet een standaard hoofdpersonage dat meestal in thrillers wordt gebruikt, maar juist een ex-agente van bijna zestig die eigenlijk probeert om van haar pensioen te genieten.

Een minpuntje van het boek is echter de opsomming van een lijst medische boeken. Hierdoor ontstaat er een stuk tekst vol Engelse titels die voor de meeste mensen niet te volgens is. Dit kan ervoor zorgen dat de vaart uit het verhaal wordt gehaald, terwijl het aangeven dat er wat medische boeken op tafel liggen eigenlijk ook meer dan voldoende is om het verhaal te vertellen.

De ontknoping daarentegen is totaal onverwachts, vooral doordat je zelf al vele personen als dader aan hebt proberen te wijzen en dus totaal niet meer weet wie je wel of niet kunt vertrouwen. Alles bij elkaar genomen is vrees het duister dus niet een standaard twaalf in een dozijn thriller, maar juist een boek die alle facetten overboord gooit en er dus dit keer geen jonge knappe rechercheur op onderzoek uitgaat. Kortom een boek wat zeker de moeite van het lezen waard is.