Recensie: Daar heb je vrienden voor RECENSIE

Joost, die we al kennen uit het eerder verschenen boek Drie vrienden, een huis (en een klusjesman), is aan het worstelen met zichzelf. Hij weet het even allemaal niet meer. Het lijkt alsof hij het heel goed voor elkaar heeft met zijn twee goeie banen, een leuk huis aan een Amsterdamse gracht en zelfs ook nog tijd om aan een boek te werken in Rome. Maar toch… Door allerlei ontwikkelingen wordt zijn leven op zijn kop gezet, en misschien was dat wel precies het zetje wat hij nodig had om dingen te veranderen. Daar heb je vrienden voor staat dan ook in het teken van een zoektocht. Een zoektocht qua werk, qua liefde, qua uiterlijk zelfs, maar vooral naar antwoorden op een mysterieus raadsel dat hij toevalligerwijs aantreft in de kelder van het Rijksmuseum. Het verhaal gaat over Joost z’n herontdekking van zichzelf, Joost 2.0 zou je kunnen zeggen.

Ik was wat huiverig om aan dit boek en aan zijn voorganger te beginnen, vanwege thema’s als kunst en Romeinse keizers. Maar vrees niet: Astrid Harrewijn heeft weer een echte chicklit afgeleverd die je van het begin tot het einde boeit. Je hoeft geen kunstliefhebber te zijn om een liefhebber van dit boek te zijn. Daar heb je vrienden voor is spannend: de hoofdpersoon maakt enorm veel mee en reist veel heen en weer tussen Rome, Amsterdam en uiteindelijk ook Parijs. De omgeving wordt telkens beschreven op zo’n manier dat je je af en toe zelf in een van deze drie schitterende steden waant en als je er geweest bent is het zeer herkenbaar. De mensen die hij her en der ontmoet zijn komisch of hebben een bijzonder randje. Eén ding hebben ze gemeen: allemaal zetten ze Joost aan het denken over het leven. Nooit een saai moment dus, en ook de humor ontbreekt zeker niet!

Het is makkelijk om mee te leven met Joost en je hoopt als lezer heel erg dat het hem lukt om te worden wie hij wil zijn. Het is herkenbaar dat hij door het verhaal heen te maken krijgt met allerlei belangen van verschillende mensen, en dat het soms heel lastig kan zijn om daar zonder schade doorheen te laveren. Vooral als je dan ook nog een soort Bekende Nederlander wordt en elk woord dat je zegt onder een vergrootglas wordt gelegd… Het is verfrissend om voor de verandering eens een chicklit te lezen vanuit een mannelijk oogpunt. Ook is het fijn dat je hoofpersonen uit het eerdere boek weer ‘terugziet’. Ik hoop op een deel drie en misschien zelfs een deel vier, want ook de levens van Kiki en Gijs hebben denk ik een boek-vullend verhaal in zich!