Recensie: Het geheim dat wij delen RECENSIE

‘Ik dacht dat ik er klaar voor was om terug te komen naar Norfolk, Jess, om weer nieuwe mensen te ontmoeten… dat ben ik niet. Ik ben doodsbang dat ik een bekende tegen het lijf loop. Of dat iemand ons samen ziet, dat het een herinnering oproept en dat er weer iets naar boven komt, het aan de kranten vertellen. En dat is het dan, dan zou mijn leven voorbij zijn.’

Het geheim dat wij delen is de debuutroman van Rebecca Done. Het is een goed boek om lekker mee op vakantie te nemen, maar laat helaas geen blijvende indruk achter.

Jessica Hart is vijftien jaar als zij een relatie krijgt met haar leraar Matthew Landley. Een relatie die verboden wordt door de wet. Een relatie die nooit goed af kan lopen. Matthew eindigt dan ook in de cel. Zeventien jaar later komt Jessica Matthew weer tegen. Hij ziet er wel anders uit en heet nu Will Greene. Ook heeft hij nu een vrouw, Natalie, en een dochtertje, Charlotte. Zij weten niks van zijn geheim en dat moet ook vooral zo blijven. Toch komt al snel naar voren dat Jessica en Matthew nog steeds gevoelens voor elkaar hebben. Maar kunnen ze ooit de draad weer oppakken waar ze gebleven waren? Of zijn er mensen die dit tegen kunnen houden?

Rebecca Done heeft Het geheim dat wij delen in twee verhalen opgedeeld. Het heden wordt verteld uit het oogpunt van Jessica. Rebecca Done heeft ervoor gekozen om dit in de zij-vorm te schrijven. Het verleden wordt uit het oogpunt van Matthew verteld. Hierbij is ervoor gekozen om het vanuit de ik-vorm te schrijven. Zij wilde hiermee de illusie wekken dat het ging om stukken uit een dagboek. Hierdoor wordt er wel spanning in het verhaal opgebouwd. De lezer wil namelijk bij beide verhalen weten hoe het verder gaat.

De basis van Het geheim dat wij delen is niet heel vernieuwend. Een leerling die een verboden relatie heeft met een leraar. Toch wordt er een verrassende draai gegeven aan het verhaal door het te laten vorderen naar zeventien jaar later. Beide personages hebben inmiddels een eigen leven opgebouwd, maar zijn elkaar nooit vergeten. Dit zorgt voor de nodige romantiek. Toch voelt het niet goed aan. Jessica voelt zich meerdere malen goedkoop, omdat ze snel aan de kant gezet wordt als Natalie of Charlotte hem nodig heeft. Ook de vriendin van Jessica, Anna, wijst haar erop dat zij niet zo in elkaar zit en zich laat gebruiken door Matthew.

De personages van Jessica en Matthew zijn goed uitgewerkt. Ze zijn lief, zorgzaam en proberen altijd het goede te doen. De personages eromheen zijn erg oppervlakkig. Ze zijn gemeen, egoïstisch, hypocriet en manipulatief. Zelfs Anna blijkt niet zo aardig te zijn als zij lijkt. Hierdoor krijgt de lezer aan de ene kant veel sympathie voor de hoofdpersonages. Maar aan de andere kant wekt het medelijden op bij de lezer, omdat zij niet voor zichzelf en hun gevoelens opkomen.

De lange zinnen en de soms rare woordkeuze vertragen het leestempo. Er zitten soms stukken in het boek die meerdere keren gelezen moeten worden, om het verhaal goed te begrijpen. Ook worden er lange stukken tekst tussen haakjes geplaatst. Dit wekt het idee op dat deze stukken niet belangrijk zijn voor het boek. Vaak is dit ook zo. In deze stukken tekst worden vaak onnodige details verteld.

Rebecca Done weet wel de aandacht vast te houden doordat Jessica een geheim heeft dat zij wil vertellen aan Matthew. Meerdere keren staat Jessica op het punt om dit geheim aan Matthew te vertellen, maar het is elke keer niet het juiste moment. Als lezer wil je graag weten wat dit geheim is. Op deze manier wil je het boek toch verder blijven lezen.